ضعیف (لفظ)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ضعیف، از اصطلاحات بکار رفته در
علم حدیث بوده
و از الفاظ راوی میباشد.
یکی از الفاظ ذمّ لفظ "
ضعیف" است که گاهی صفت
حدیث واقع میشود
و گاهی صفت
راوی،
و در صورت اول قدما
ضعیف را صفت متن حدیث قرار میدهند ولی متاخرین آن را صفت
سند حدیث میدانند.
با این فرض اصطلاح "
ضعیف" اطلاقات متعددی دارد که ذیلاً به آنها اشاره میشود:
۱- حدیثی است که شرایط
حدیث صحیح،
حسن،
قوی،
و موثق را نداشته باشد؛
۲- حدیثی است که صفات قبول در آن نباشد؛
۳- حدیثی است، اعم از این که صفت راوی آن معلوم
و حالش مجهول باشد
و یا ذات
و حالش مجهول باشد؛
۴- همان قوی بالمعنی الاخص است - رجوع شود به حدیث قوی -؛
۵- همان حدیث
موثق است - رجوع شود به حدیث
موثق -؛
۶- در کلام فقها حدیثی است که مشتمل بر جرح خاص
و مجروح خاص است؛
۷- حدیثی است که مشتمل بر جرح،
تعلیل،
تعلیق،
انقطاع،
اعضال،
و ارسال است؛
آن گاه که "
ضعیف" به عنوان لفظ ذم در کلام دانشمندان علوم حدیث به کار میرود در مفاد آن نظرات متفاوتی وجود دارد:
۱- از
الفاظ جرح است؛
۲- از مرتبه چهارم جرح است؛
۳- بدون تردید دلالت بر ذم
و قدح دارد؛
۴- مفید سقوط روایت راوی موصوف به آن
و ضعف آن میشود؛
۵- اگر به صورت مطلق ذکر شود موجب قدح راوی است؛
۶- جرح نیست
و به عادل غیر ضابط نیز
ضعیف اطلاق میشود، مراد این است که حدیث او قوت
حدیث ثقه را ندارد؛
۷- از این که "
ضعیف" موجب قدح راوی شود محل تامل است؛ برای اینکه قدما
ضعیف را به کسی که کم حافظه بوده
و یا سوء ضبط داشته یا کسی که
روایت را بدون اجازه
و یا از
ضعفا و مجاهیل نقل مینموده، اطلاق کردهاند
و این امور موجب
فسق نمیگردد.
پایگاه مدیریت اطلاعات علوم اسلامی، برگرفته از مقاله «ضعیف»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۱۰/۵.