ضرّاء (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ضَرّاء (به فتح ضاد) از واژگان نهج البلاغه به معنای سختی است. حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دنیا از این واژه استفاده نموده است.

ضَرّاء در الصحاح به معنای سختی آمده است. دیگران زمین‌گیری، نقص اموال و انفس و ضدّ سرّاء نیز گفته‌اند. «ضرّاء» از ماده ضرر است.

• امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره دنیا فرموده است:«وَلاَ تَجْزَعُوا مِنْ ضَرَّائِهَا وَبُؤْسِهَا» «از ضرر و شدت دنیا جزع نکنید.»

این ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.

۱.	↑ جوهری، ابونصر، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیة، ج۲، ص۷۲۰.
۲.	↑ صاحب بن عباد، المحیط فی اللغة، ج۷، ص۴۲۹.
۳.	↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۲۲۲، خطبه ۹۸.
۴.	↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۹۲، خطبه ۹۷.
۵.	↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۴۴، خطبه ۹۹.
۶.	↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۷، ص۸۰.