• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ضرغام (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




ضِرْغام (به کسر ضاد و سکون راء) از واژگان نهج البلاغه به معنای شیر (حیوان درنده) است. حضرت علی (علیه‌السلام) در نامه به عمرو بن عاص از این واژه استفاده نموده است.



ضِرْغام به معنای شیر (حیوان درنده) آمده است. «الضِّرْغام: الأسد»


• امام (صلوات‌الله‌علیه) به عمرو بن عاص درباره پیروی از معاویه فرموده است:«فَاتَّبَعْتَ أَثَرَهُ، وَطَلَبْتَ فَضْلَهُ، اتِّبَاعَ الْكَلْبِ لِلضِّرْغَامِ» «تو دین خود را به دنیای مردی فروخته‌ای که ضلالتش آشکار است... تو در پی او افتاده و بازمانده او را می‌طلبی مانند سگی که در پی شیر افتاده می‌خواهد تا از باقیمانده طعمه او چیزی به دست آورد.»


این ماده یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۶۱.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۶، ص۱۰۴.    
۳. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۶۶۷، نامه ۳۹.    
۴. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۷۱، نامه ۳۹.    
۵. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۴۱۱، نامه ۳۹.    
۶. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۶، ص۱۶۰.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «ضرغام»، ج۲، ص۶۶۱.    






جعبه ابزار