صَوَّرَکُم (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَوَّرَکُم:
(وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ) صَوَّرَکُم: از
«تصوير» به معناى «
صورت بخشيدن به چيزى» و نقشبندى كردن است.
به موردی از کاربرد
صَوَّرَکُم در
قرآن، اشاره میشود:
(اللَّهُ الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الْأَرْضَ قَرَارًا وَ السَّمَاء بِنَاء وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ وَ رَزَقَكُم مِّنَ الطَّيِّبَاتِ ذَلِكُمُ اللَّهُ رَبُّكُمْ فَتَبَارَكَ اللَّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ) (
خداوند كسى است كه
زمین را براى شما جايگاه امن و آرامش قرار داد و
آسمان را همچون سقفى بر فرازتان و شما را در عالم جنين
صورتگرى كرد و
تصويرتان را نيكو آفريد و از نعمتهاى پاكيزه به شما روزى داد؛ اين است خداوند
پروردگار شما؛ زوال ناپذير و پربركت است خداوندى كه پروردگار جهانيان است.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: حرف فا كه بر سر جمله فاحسن در آمده، فاى تفسيرى است و به آيه چنين معنا مىدهد: خداوند خلقت
صورتهاى شما را نيكو كرد و اين بدان جهت است كه خداى تعالى
صورت انسان را مجهز به جهازى بسيار دقيق كرد كه با آن جهاز و وسايل مىتواند انواع كارهاى عجيب را انجام دهد، كارهايى كه ساير موجودات جاندار از انجام آن عاجز است. و نيز از مزايايى از زندگى بهرهمند است كه آن مزايا براى غير انسان ابدا فراهم نيست.
قرآن پس از
آیات آفاقی به
آیات انفسی پرداخته، مىگويد:
«...او كسى است كه شما را
صورتگرى كرد و
صورتتان را نيكو آفريد...»
وَ صَوَّرَكُمْ فَأَحْسَنَ صُوَرَكُمْ قامتى موزون و راست، با
صورتى زيبا و دلپذير، در نهايت نظم و استحكام كه امتياز آن بر
صورت موجودات زنده ديگر و انواع حيوانات در نخستين برخورد روشن و آشكار است و همين ساختمان ويژه به او امكان مىدهد كه به انواع كارها و صنايع ظريف يا سنگين دست زند و با داشتن اعضاى مختلف به راحتى زندگى كند و از مواهب حيات بهره گيرد.
بعضى از مفسران
صورت را در اين جا به معنى اعم از
صورت ظاهر و باطن گرفتهاند و اشاره به انواع استعدادها و ذوقهايى مىدانند كه خدا در آدمى آفريده و او را بر ساير جانداران برترى بخشيده است.
•
شریعتمداری، جعفر، شرح و تفسیر لغات قرآن بر اساس تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «صَوَّرَکُم»، ج۲، ص۶۴۲.