صِنْف (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صِنْف (به کسر صاد و سکون نون) از
واژگان نهج البلاغه به معنای قسم یا نوع است.
جمع
صِنْف،
اَصْناف (به فتح همزه و سکون صاد) است.
از این ماده شش بار در «
نهج البلاغه» آمده است.
صِنْف به معنای قسم یا نوع آمده است.
جمع
صِنْف،
اَصْناف است كه در
خطبه ۳۲،
خطبه ۹۰ و
خطبه ۱۸۶ آمده است.
برخی از مواردی که در «نهج البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:
امام (صلوات‌الله‌علیه) درباره خودش فرموده است:
«وَ سَيَهْلِکُ فیَّ صِنْفانِ: مُحِبٌّ مُفْرِطٌ يَذْهَبُ بِهِ الْحُبُّ إِلَى غَيْرِ الْحَقِّ وَ مُبْغِضٌ مُفْرِطٌ يَذْهَبُ بِهِ الْبُغْضُ إِلَى غَيْرِ الْحَقِّ.» «حتما درباره من دو قسم از مردم
هلاک می‌شود یکی آن‌که در
محبت من
غلوّ کند و محبت من او را به غیر راه
حق برد و صفت خدایی به من نسبت بدهد، دیگری مبغض
مفرط که
عداوت من او را هلاک خواهد کرد.»
امام (صلوات‌الله‌علیه) به
مالک اشتر مى‌نويسد:
«وَ لا تَكونَنَّ عَلَيْهِمْ سَبُعاً ضارياً تَغْتَنِمُ أَكْلَهُمْ فإِنَّهُمْ صِنْفانِ: إِمّا أَخٌ لَکَ فی الدّينِ وَ إمّا نَظيرٌ لَکَ فی الْخَلْقِ.» «به مردم
مصر مانند درنده‌ای مباش که خوردن آن‌ها را غنیمت شماری، آن‌ها دو گروه هستند. یا برادر دینی تو (
مسلمان) و یا
اهل ذمّه و هم نوع تو هستند.»
این ماده شش بار در «نهج البلاغه» آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صنف»، ج۲، ص۶۴۹.
