صلیب (فقه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صلیب در دو معنا به کار رفته است: ۱. نماد
مسیحیت می‌باشد. و پیروان
حضرت مسیح علیه اسلام را با این نشانه و نماد می‌شناسند.۲. چهار ستاره نزدیک نسر.
از معنای اول آن به مناسبت در بابهای
صلات ،
تجارت و
غصب سخن گفته‌اند.
صلیب به معنای نخست عبارت است از دو تیر چوبی عمود بر هم در طرحها و اندازه‌های مختلف که نزد مسیحیان نماد به دار کشیده شدن
حضرت عیسی علیه السّلام است و مقدس شمرده می‌شود.
نماز گزاردن در اتاقی که صلیب در آن قرار دارد، مکروه است.
آویختن صلیب بر خود
و ساختن صلیب حرام است؛
چنان که هر
گونه معامله؛ اعم از خرید و فروش، اجاره و مانند آن در مثل صلیب، آلات قمار و هرچه که فایده‌ای جز حرام ندارد، حرام می‌باشد.
از بین بردن هیئت و صورت صلیب موجب ضمان نیست.
به تصریح برخی تصلیب در
لباس نمازگزار مکروه است.
مراد از آن ـ بنابر آنچه در کلام برخی لغویان آمده ـ وجود نقش صلیب بر لباس است.
بسیاری از فقها متعرض چنین فرعی نشده‌اند.
از صلیب به معنای دوم در باب
صلات سخن گفته‌اند.
در کلمات فقیهان برای تعیین
قبله مناطق مختلف، نشانه‌هایی بیان شده که یکی از آن‌ها صلیب است. مردم
مصر و
اسکندریه تا سوس اقصی (شهری در مغرب در ساحل اقیانوس غربی)، روم و دریای سیاه آن را هنگام طلوع میان دو چشم
مردم
سند و
هند ، محاذی ستون فقرات و پشت و هنگام غروب محاذی
گونه چپ و اهالی
خوارزم ،
ری ،
نیشابور و
خراسان ، هنگام غروب محاذی چشم
چپ خود قرار می‌دهند.
فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت علیهم‌السلام، زیر نظر آیت‌الله محمود هاشمی‌شاهرودی، ج۵، ص۱۰۴، برگرفته از مقاله صلیب
