• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صفقه (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صفقه (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))
مقالات مرتبط: صفقه.


صَفْقَه (به فتح صاد و قاف) از واژگان نهج البلاغه به معنای زدن دو دست بر یکدیگر در معامله که حضرت علی (علیه‌السلام) در نکوهش مال‌اندوزی از این واژه استفاده نموده است.


صَفْقَه به معنای زدن دو دست بر یکدیگر در معامله آمده است.
[۱] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۰۲.    
[۲] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۳، ص۲۷۲.    


• امام (صلوات‌الله‌علیه) در حکمت ۴۲۰ فرموده است: «إِنَّ أَخْسَرَ النَّاسِ صَفْقَةً وَأَخْيَبَهُمْ سَعْياً رَجُلٌ أَخْلَقَ بَدَنَهُ فِي طَلَبِ آمَالِهِ»
[۳] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۳، حکمت ۴۲۰.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۲۵۵.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۳۰.    
[۶] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۵.    
(زيانمندترين مردم در معاملات و نوميدترين آنها در تلاش و سعى، كسى است كه خويشتن را در راه به دست آوردن مال فرسوده كرده.)
[۷] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۵، حکمت ۴۳۰.    
در «خلق» گذشت.
(ببینید: خلق (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه))


این ماده یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۲۰۲.    
۲. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۱۳، ص۲۷۲.    
۳. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۸۳، حکمت ۴۲۰.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الاستقامة، ج۳، ص۲۵۵، حکمت ۲۵۵.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۵۵۲، حکمت ۴۳۰.    
۶. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۲۰، ص۷۵.    
۷. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۴۵، حکمت ۴۳۰.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صفق»، ج۲، ص۶۴۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان حکمت 420 نهج البلاغه
جعبه ابزار