صفت رخاوت

صفت رخاوت به جریان داشتن صوت در خلال تلفظ حرف اطلاق می‌شود و یکی از صفات اصلی حروف می‌باشد.

«رخاوت یا رخوت» ضد شدت و در لغت به معنای نرمی و سستی، و در تجوید عبارت است از جریان صوت یا هوا در خلال تلفظ حرف.

صفت رخاوت در مقابل صفت شدت ، از صفات اصلی یا متضاد حروف به شمار می‌آید.

۱.	↑ پور فرزیب مولایی، ابراهیم، تجویدجامع، ص۵۱.
۲.	↑ خرمشاهی، بهاء الدین، ۱۳۲۴ -، دانش نامه قرآن وقرآن پژوهی، ج۲، ص (۱۳۷۵-۱۳۷۶).
۳.	↑ بیگلری، حسن، سرالبیان فی علوم القرآن، ص۱۶۸.
۴.	↑ موسوی بلده، محسن، حلیة القرآن قواعد تجوید مطابق با روایت حفص از عاصم، ج۲، ص (۵۱-۵۲).
۵.	↑ قرطبی، عبدالوهاب بن محمد، -۴۶۱ق، الموضع فی التجوید، ص۸۹.
۶.	↑ محیسن، محمدسالم، الرائدفی تجویدالقرآن، ص۴۷.

رده‌های این صفحه : تجوید | قرآن شناسی