صَرَفْنَا (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صَرَفْنَا:(وَ إِذْ صَرَفْنآ إِلَيْكَ) تعبير به «صَرَفْنَا» از مادّه «صرف» كه به معناى منتقل ساختن چيزى از حالتى، به حالت ديگر است؛
ممكن است اشاره به اين معنا باشد كه طائفه جنّ قبلًا از طريق «استراق سمع» به اخبار آسمان‌ها گوش فرا مى‌دادند، با ظهور
پیامبر اسلام از آن بازگردانده شدند و به سوى
قرآن روى آوردند.
(وَ إِذْ صَرَفْنَا إِلَيْكَ نَفَرًا مِّنَ الْجِنِّ يَسْتَمِعُونَ الْقُرْآنَ فَلَمَّا حَضَرُوهُ قَالُوا أَنصِتُوا فَلَمَّا قُضِيَ وَلَّوْا إِلَى قَوْمِهِم مُّنذِرِينَ ) (اين نامه اعمال شماست كه ما نوشته‌ايم و به حق بر ضد شما سخن مى‌گويد؛ ما آن‌چه را انجام مى‌داديد مى‌نوشتيم.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صرف كه فعل صرفنا ماضى آن است به معناى برگرداندن چيزى از حالى به حالى ديگر، يا از جايى به جايى ديگر است.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صَرَفْنَا»، ص۳۳۲.
