• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صدق (قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



صدق (قرآن)، یکی از نام‌ها و صفات قرآن است.



قرآن کریم از آن جهت که تعلیمات آن عین حقیقت و واقع است و در آن شائبه کذب و خلاف نیست و فطرت بشر بر آن گواه است «صدق» نام گرفت و به «صدق» متصف شد.


عنوان «صدق» در سه آیه از قرآن مجید وصف این کتاب الهی قرار گرفته است:
۱. (والذی جاء بالصدق وصدق به اولئک هم المتقون) ؛
۲. (… وکذب بالصدق) ؛
۳. (وتمت کلمت ربک صدقا وعدلا لا مبدل لکلماته وهو السمیع العلیم).
در آیات فوق، مراد از «صدق»، «قرآن» است و مراد از آورنده صدق، پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم است.
[۴] رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۳۱.



۱. زمر/سوره۳۹، آیه۳۳.    
۲. زمر/سوره۳۹، آیه۳۲.    
۳. انعام/سوره۶، آیه۱۱۵.    
۴. رامیار، محمود، ۱۳۰۱ - ۱۳۶۳، تاریخ قرآن، ص۳۱.
۵. زرکشی، محمد بن بهادر، ۷۴۵ - ۷۹۴ق، البرهان فی علوم القرآن (باحاشیه)، ج۱، ص۲۷۵.    
۶. سیوطی، عبد الرحمان بن ابی بکر، ۸۴۹ - ۹۱۱ق، الاتقان فی علوم القرآن، ج۱، ص۱۸۰.    
۷. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۷، ص۳۲۸.    
۸. طباطبایی، محمد حسین، ۱۲۸۱ - ۱۳۶۰، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۲۶۰.    
۹. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۴، ص۱۴۳.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، ۴۶۸ - ۵۴۸ق، مجمع البیان فی تفسیرالقرآن، ج۸، ص۳۹۹.    
۱۱. فخر رازی، محمد بن عمر، ۵۴۴ - ۶۰۶ق، التفسیرالکبیر، ج۲۶، ص۲۷۸.    
۱۲. مکارم شیرازی، ناصر، ۱۳۰۵ -، تفسیر نمونه، ج۱۹، ص۴۵۲-۴۵۶.    



فرهنگ‌نامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «صدق (قرآن)».    




جعبه ابزار