• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

صخب (مفردا‌ت‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: صخب (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))


صَخَبْ (به فتح صاد و خاء) و إصْطِخاب (به کسر همزه و طاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای آمیخته شدن صداها به همدیگر خواه صدای پرندگان باشد یا غیر آن که حضرت علی (علیه‌السلام) در رابطه با خلقت زمین از این واژه استفاده نموده است.


«صَخَبْ» و «إصْطِخاب» به معنای آمیخته شدن صداها به همدیگر خواه صدای پرندگان باشد یا غیر آن.
[۱] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۹۹.    
[۲] زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲، ص۱۴۲.    
[۳] ابن سیده، المحکم والمحیط الأعظم، ۵، ص۶۵.    
[۴] زمخشری، أساس البلاغة، ج۱، ص۳۴۹.    
«إصْطِخابت الطیرُ و غَیرِها: إختَلَطَت أصواتُها»
[۵] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۰.    


امام (صلوات‌الله‌علیه) در رابطه با خلقت زمین فرموده است: ««فَأَصْبَحَ بَعْدَ اصْطِخَابِ أَمْوَاجِهِ، سَاجِياً مَقْهُوراً، وَفِي حَكَمَةِ الذُّلِّ مُنْقَاداً»
[۶] السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۹۷، خطبه ۹۰.    
[۷] عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، خطبه ۹۰.    
[۸] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه ۹۱.    
[۹] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۴۳۷.    
(دریای مواج مرکز زمین بعد از اختلاط صداهای امواجش آرام و مقهور گردید و در افسار ذلت مطیع شد.)

این واژه فقط یک در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ط-الحسینی، ج۲، ص۹۹.    
۲. ↑ زبیدی، مرتضی، تاج العروس، ج۲، ص۱۴۲.    
۳. ↑ ابن سیده، المحکم والمحیط الأعظم، ۵، ص۶۵.    
۴. ↑ زمخشری، أساس البلاغة، ج۱، ص۳۴۹.    
۵. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۲، ص۶۳۰.    
۶. ↑ السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۱۹۷، خطبه ۹۰.    
۷. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ص۱۷۳، خطبه ۹۰.    
۸. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۳۲، خطبه ۹۱.    
۹. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۶، ص۴۳۷.    


بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «صخب»، ج۲، ص۶۳۰.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان نهج البلاغه
جعبه ابزار