، ثبوت و مطابقت امر با واقع است.
•
صَحيح (به فتح صاد) به معنای آنكه صاحب صحّت است؛
•
مَصَّحة به (فتح و كسر صاد) به معنی صحت و
عافیت و نيز جلب كننده صحّت است و جمع آن
مَصّاح (به فتح میم و صاد مشدد) است.
موارد زيادى از اين ماده در «نهج البلاغه» آمده است.
به معنای رفتن مرض، سلامتی از هر عیب، ثبوت و مطابقت امر با واقع آمده است.
به معنای آنكه صاحب صحّت است.
است.
از این ماده موارد زیادی در «نهج البلاغه» آمده است.