صِحاف (لغات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
صِحاف:(عَلَيْهِم بِصِحافٍ) «صِحاف» جمع «صَحْفة» (بر وزن صفحه)
در اصل از مادّه «
صحف» به معناى گستردن، گرفته شده، و در اين‌جا به معناى ظرف‌هاى بزرگ و وسيع است.
(يُطَافُ عَلَيْهِم بِصِحَافٍ مِّن ذَهَبٍ وَ أَكْوَابٍ وَ فِيهَا مَا تَشْتَهِيهِ الْأَنفُسُ وَ تَلَذُّ الْأَعْيُنُ وَ أَنتُمْ فِيهَا خَالِدُونَ) (اين در حالى است كه براى پذيرايى آن‌ها ظرف‌هاى طلايى و جام‌هاى شراب طهور را گرداگرد آن‌ها مى‌گردانند؛ و در آن‌جا هر چه دل‌ها مى‌خواهد و چشم‌ها از آن لذت مى‌برد آماده است؛ و شما جاودانه در آن خواهيد ماند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان می‌فرماید: كلمه صحاف جمع صحفه است، و صحفه به معناى كاسه و يا كوچک‌تر از كاسه است. و كلمه اكواب جمع كوب است كه به معناى كوزه‌اى است كه دسته نداشته باشد. آوردن دو كلمه صحاف و اكواب اشاره است به اين‌كه اهل بهشت هم داراى طعامند، و هم داراى شراب، در صفحه‌ها طعام مى‌خورند، و از كوب‌ها آب مى‌نوشند.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، بر گرفته از مقاله «صِحاف»، ص۳۳۰.
