شیخ شبیر

شیخ شُبَیر، فزرند شیخ ذیاب، عالمی دینی از عشیره آل جویبر و سرسلسله خاندان آل شبیر خاقانی است. این عشیره یکی از مشهورترین شاخه‌های بنوخاقان است.

فزرند ذیاب، شُبَیر، نیز عالمی دینی بود که از عالمان عصر خود، از جمله شیخ جعفر کاشف الغطاء، گواهی اجتهاد داشت. وی پس از اتمام تحصیلات خود در نجف، نزد عشیره خود بازگشت و رهبری امور دینی مردم را برعهده گرفت. لسانُ التنّین فی اجوبة مسائل حَفید زین‌الدین و چند رساله فقهی و کلامی از آثار اوست.
شیخ شبیر سرسلسله خاندان آل شبیر خاقانی است.

۱.	↑ جعفربن باقر آل محبوبه، ماضی النجف و حاضرها، ج۲، ص۴۱۴، بیروت ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
۲.	↑ محمدعلی جعفر تمیمی، مشهدالامام، ج۴، ص۱۹۸، او، مدینة النجف، نجف ۱۳۷۴/۱۹۵۵.
۳.	↑ محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف الشیعة، ج۱۸، ص۳۰۱، چاپ علی نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.
۴.	↑ محمدهادی امینی، معجم رجال الفکر و الادب فی النجف خلال الف عام، ج۲، ص۴۶۸، (نجف) ۱۴۱۳/۱۹۹۲.