شِرْی (مفردات‌قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شِرْی (به کسر شین و سکون راء) از
واژگان قرآن کریم به معنای
خریدن و
فروختن است.
شِرْی از اضداد بوده و در خریدن و
فروختن هر دو به کار می‌رود.
مشتقات واژه
شِرْی در
آیات قرآن عبارتند از:
یَشْرِی (به فتح یاء، سکون شین و کسر راء) به معنای می‌فروشد؛
شَرَوْهُ (به فتح شین و راء) به معنای فروختند؛
یَشْرِی (به فتح یاء، سکون شین و کسر راء) به معنای می‌فروشند؛
اشْتَرَوُا (به کسر الف، سکون شین و فتح تاء) به معنای خریدند؛
تَشْتَرُوا (به فنح تاء، سکون شین و فتح تاء) به معنای می‌فروشند، است.
شِرْی به معنای خریدن و
فروختن است.
به مواردی از
شِرْی که در قرآن به کار رفته است، اشاره می‌شود
(وَ مِنَ النَّاسِ مَنْ یَشْرِی) (بعضى از مردم با
ایمان مى‌فروشند.)
مصدر آن شراء و شری است.
(وَ شَرَوْهُ بِثَمَنٍ بَخْسٍ) « او را به قیمت ناقصی فروختند.»
اشتراء به معنی خریدن و
فروختن است، چنان‌که در قاموس المحیط و اقرب الموارد آمده است.
(بعضى از مردم با ايمان و فداكار، همچون على (عليه‌السلام) در «ليلة المبيت» جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى‌فروشند.)
(بِئْسَمَا اشْتَرَوْا بِهِ اَنْفُسَهُمْ) (آن‌ها در مقابل بهاى بدى، خود را فروختند.)
اشتراء در آیات به معنی فروختن است.
(وَ اشْتَرَوْا بِهِ ثَمَناً قَلِیلًا) (و به بهاى ناچيزى فروختند.)
اشتراء در این آیه و سایر آیات به معنی فروختن است.
(وَ لا تَشْتَرُوا بِآیاتِی ثَمَناً قَلِیلًا) (آيات مرا به بهاى ناچيزى نفروشيد.)
در جاهایی که به معنی فروختن است کلمه مقارن باء مبیع است.
(اشْتَرَوُا الضَّلالَةَ بِالْهُدی) ( گمراهى را با از دست دادن
هدايت خريده‌اند.)
آن‌جا که به معنی خریدن باشد، مانند آیه بالا مقرون به باء به معنی قیمت و ثمن است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شری»، ج۴، ص۳۰.
