• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَفّان (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَفّان (به فتح شین) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای باد سرد است.
حضرت علی (علیه‌السلام) درباره دعای استسقاء از این واژه استفاده نموده است.



شَفّان (به فتح شین) به معنای باد سرد آمده است.


یک مورد که در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - شَفَّان - خطبه ۱۱۵ (درباره دعای استسقاء)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در خصوص دعای استسقاء فرموده است:
«اللهم... وَ اَنْزِلْ عَلَیْنَا سَمَاءً مُخْضِلَةً ... غَیْرَ خُلَّب بَرْقُهَا ... وَلاَ شَفَّان ذِهَابُهَا»؛
«خدایا بر ما بارانی خیس کننده بفرست. که برق آن امیدوار کننده و بیباران نباشد و باران‌هایش باد سرد نداشته باشد».«ذهاب» جمع ذهبه به معنی باران کم است.


این واژه فقط یک‌بار در «نهج البلاغه» آمده است.


۱. طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۵، ص۷۶.    
۲. زبیدی، مرتضی،‌ تاج العروس، ج۲۳،‌ ص۵۲۱.    
۳. فراهیدی،‌ خلیل بن احمد،‌ العین، ج۶،‌ ص۲۲۲.    
۴. سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۲۶۷، خطبه ۱۱۴.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج۱، ص۲۲۶، خطبه ۱۱۳.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۱۷۲، خطبه ۱۱۵.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۲۵۵.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۴.    
۹. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۱۸۶.    
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۵، ص۱۳۷.    
۱۱. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۸، ص۸۱.    
۱۲. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۷، ص۲۶۳.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شفن»، ج۲، ص۶۰۵.    






جعبه ابزار