• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شوک (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف




شَوْک (به فتح شین و سکون واو) و شَوْکَة، از واژگان قرآن کریم و به معنای خار است و به گفته راغب اصفهانی به معنای اسلحه و سختی نیز اطلاق می‌شود.



شَوْکَ و شَوْکَة به معنای خار است.


(وَ اِذْ یَعِدُکُمُ اللَّهُ اِحْدَی الطَّائِفَتَیْنِ اَنَّها لَکُمْ وَ تَوَدُّونَ اَنَّ غَیْرَ ذاتِ‌ الشَّوْکَةِ تَکُونُ لَکُمْ) شوک به معنی خار است. راغب اصفهانی گوید: به اسلحه و سختی نیز اطلاق می‌شود.
نیش عقرب را به‌جهت تشبیه به خار، شوک گفته‌اند. مراد از طائفة ذات الشوکة، لشکریان قریش است؛ شوکت در آن به معنی قدرت یا سلاح است. خداوند به مسلمانان وعده داد که یکی از دو طائفه (کاروان ابوسفیان، لشکر قریش) نصیبشان خواهد شد. آنها دوست داشتند کاروان که قدرت و سلاح نداشت نصیب آنها باشد. آیه شریفه در بیان همان وعده است.


این کلمه در قرآن فقط یک بار به کار رفته است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۴، ص۹۰-۹۱.    
۲. انفال/سوره۸، آیه۷.    
۳. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۷۰.    
۴. جوهری، الصحاح‌ تاج اللغة و صحاح العربیه، ج۴، ص۱۵۹۵.    
۵. فخرالدین طریحی، مجمع البحرین تحقیق الحسینی، ج۱، ص۲۵۲.    
۶. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ج۱، ص۴۷۰.    
۷. شیخ طبرسی، مجمع البیان، ج۴، ص۴۳۰.    
۸. علامه طباطبایی، تفسیر المیزان، ج۹، ص۱۹.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شوکة»، ج۴، ص۹۰-۹۱.    






جعبه ابزار