شمس الدین احمد بن سلیمان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
«شمس الدین احمد بن سلیمان» مشهور به
کمال پاشازاده از علمای مشهور
عثمانی و از مردم ادرنه است.
پدربزرگش عثمانی بود و وی از همان اوان کودکی به
کسب علم پرداخت و پس از آن که فی الجمله در علم
کمالی یافت، همراه اردوی سلطان بایزید ثانی عثمانی به
سفر رفت و پس از چندی نزد خطیب زاده و معرف زاده و مولانا کستللی به
تکمیل علم پرداخت و آن گاه در مدارس ادرنه به تدریس مشغول شد و سپس به منصب قضای ادرنه و آن گاه به سال ۹۲۲ ق به قضای آناطولی منصوب گردید و در عصر سلطان سلیمان به سال ۹۳۲ ق به رتبه شیخ الاسلامی رسید و لقب مفتی الثقلین یافت و تا سال ۹۴۰ ق هشت
سال در این مقام بماند.
وی در
فقه،
تفسیر،
حدیث و سایر
علوم دینی و در زبان‌های سه گانه اسلامی (فارسی، عربی و ترکی) استاد بود و از این رو به هر سه زبان آثاری از خود به جای گذاشته است. از جمله تالیفات او می‌توان به این آثار اشاره کرد:
۱. التغییر و التنقیح در
علم اصول.
۲. التجوید در کلام.
۳. التجرید در شرح التجوید.
۴. اصلاح المفتاح در
علم معانی.
۵. شرح اصلاح المفتاح.
۶. شرح بر صحیح بخاری.
۷. مشارق انوار.
۸. مهمات حاوی فتاوی در مسائل مشکل.
۹. رجوع الشیخ الی صباه فی قوة الباه.
۱۰. نگارستان که تقلیدی از گلستان سعدی است.
۱۱. محیط اللغة در لغت فارسی.
۱۲. دقایق الحقایق.
۱۳. النجوم الظاهره فی احوال المصر و القاهره.
علاوه بر این او را در زبان‌های سه گانه اشعار بسیاری است.
او سرانجام به سال ۹۴۰ ق درگذشت.
نرم افزار جامع طب، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی.
