• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شمأز (مفردات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





شَمْأَز از واژگان قرآن کریم به معنای تنفّر است.
این لفظ در قرآن کریم تنها یک بار آمده است.



شَمْأَز به معنای تنفّر است.


به مواردی از شَمْأَز که در قرآن به‌ کار رفته است، اشاره می‌شود:

۲.۱ - اشْمَاَزَّتْ‌ (آیه ۴۵ سوره زمر)

(وَ اِذا ذُکِرَ اللَّهُ وَحْدَهُ‌ اشْمَاَزَّتْ‌ قُلُوبُ الَّذِینَ لا یُؤْمِنُونَ بِالْآخِرَةِ)
«چون خدا به وحدانیت خوانده شود دل‌های آنان‌که به قیامت ایمان ندارند رمیده و متنفّر شود.»
آن به عکس شادمان شدن است، چنان‌که در ذیل آیه آمده‌ است. (وَ اِذا ذُکِرَ الَّذِینَ مِنْ دُونِهِ اِذا هُمْ یَسْتَبْشِرُونَ.)



این لفظ در قرآن تنها یک بار آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن،ج۴، ص۶۷.    
۲. راغب اصفهانی، حسین، المفردات فی غریب القرآن، ص۴۶۴.    
۳. طریحی نجفی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۴، ص۲۳.    
۴. زمر/سوره۳۹، آیه۴۵.    
۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی،ج۱۷، ص۴۱۱.    
۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۷، ص۲۷۱.    
۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۲۱، ص۱۸۸.    
۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۷۸۲.    
۹. زمر/سوره۳۹، آیه۴۵.    
۱۰. زمر/سوره۳۹، آیه۴۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، قاموس قرآن، برگرفته از مقاله «شماز»، ج۴، ص۶۷.    






جعبه ابزار