شقیا بن عبدالواحد مکناسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
شقیا بن عبدالواحد مکناسی، از اهالی شهر مکناس در افریقا بود که بر علیه
عباسیان شورید و سرانجام به
سال ۱۶۰ ق در نبرد با
عبدالرحمان الداخل کشته شد.
شقیا (سفین) و یا (سفنا) ابن عبدالواحد مکناسی، از بربرهای افریقا بود. چون اصالتاً از شهر مکناس بود، او را مکناسی می‌گفتند. وی ادعا داشت که از فرزندان
حسن بن
علی بن ابی‌طالب (علیه‌السّلام) و نام مادرش فاطمه است. از این رو خود را فاطمی می‌دانست.
از این رو ماجراجویان اطراف او جمع شدند و علیه کارگزار حکومت در «مارده» شوریده، او را به قتل رساند و بر ناحیه (قوریه) مسلط شدند.
عبدالرحمان الداخل در
سال ۱۵۲ ق برای سرکوبی او روانه آن سامان شد و شقیا به کوهستان گریخته در آن جا مستقر شد. چون سرکوبی او برای عبدالرحمان مشکل شد، برای چند سالی او را رها کرد و به سرکوبی دیگر شورش‌ها پرداخت. پس از فراغت از سرکوبی شورش‌ها، در
سال ۱۶۰ ق به شقیا حمله کرد، و پس از غلبه بر او وی را کشت. برخی نیز گویند: شقیا به دست بعضی از یاران خود کشته شد. شورش شقیا شاید اولین اقدام برای برپایی یک حکومت شیعی در مغرب اسلامی بود. این شورش، قبل از استقرار
حکومت ادریسیان علوی بود.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۸۱.
