• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

شَظایا (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


منبع: شَظایا (مفردات نهج البلاغه (جلد ۲))


شَظایا (به فتح شین و ظاء) یکی از مفردات نهج البلاغه به معنای لاله‌های گوش است.
حضرت علی (علیه‌السلام) در وصف خفاش از این واژه استفاده نموده است.


شَظایا (به فتح شین و ظاء)
[۱] قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۵، ص۵۹۷.    
[۲] طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۴۶.    
که مفرد آن شَظیّه است به معنای لاله‌های گوش است.

یک مورد در «نهج‌البلاغه» به کار رفته است، به شرح ذیل می‌باشد:

۲.۱ - شَظَايَا - خطبه ۱۵۵ (در وصف خفاش)

امام (صلوات‌الله‌علیه) در وصف خفاش فرموده:
«وَجَعَلَ لَهَا أَجْنِحَةً مِنْ لَحْمِهَا تَعْرُجُ بِهَا عِنْدَ الْحَاجَةِ إِلَى الطَّيَرَانِ، كَأَنَّهَا شَظَايَا الاْذَانِ، غَيْرَ ذَوَاتِ رِيش وَلاَ قَصَب»؛
[۳] سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۳۴، خطبه ۱۵۵.    
[۴] عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج، ص، خطبه ۱۵۱.    
[۵] صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۸، خطبه ۱۵۵.    

«خداوند برای خفاش بالهایی آفرید، از گوشت او که به وقت حاجت با آنها پرواز می‌کند، گویی آن بالها لاله‌های گوش‌ها هستند نه پر دارند و نه نی».
[۶] مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۳.    
[۷] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۴.    
(شرح‌های خطبه:
[۸] ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۹.    
[۹] مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۱۲۲.    
[۱۰] هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۶۲.    
[۱۱] ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۸۳.    
)
این واژه فقط یک بار در «نهج البلاغه» آمده است.

۱. ↑ قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۵، ص۵۹۷.    
۲. ↑ طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۱، ص۲۴۶.    
۳. ↑ سید رضی، محمد، نهج البلاغه ت الحسون، ص۳۳۴، خطبه ۱۵۵.    
۴. ↑ عبده، محمد، نهج البلاغه - ط مطبعة الإستقامة، ج، ص، خطبه ۱۵۱.    
۵. ↑ صبحی صالح، نهج البلاغه، ص۲۱۸، خطبه ۱۵۵.    
۶. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۳۳۳.    
۷. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۴.    
۸. ↑ ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۳، ص۴۶۹.    
۹. ↑ مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۶، ص۱۲۲.    
۱۰. ↑ هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۲۶۲.    
۱۱. ↑ ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغه، ج۹، ص۱۸۳.    


قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «شظایا»، ج۲، ص۵۹۲.    


رده‌های این صفحه : مفردات نهج البلاغه | واژه شناسی واژگان خطبه 155 نهج البلاغه
جعبه ابزار