شرط فقهی

‌التزام در التزام را شرط فقهی گویند که به عبارتی التزام ضمن عقد را می‌باشد.

شرط فقهی مقابل شرط اصولی عبارت است از ملتزم شدن به چيزی ضمن التزامی ديگر؛ يعنی عقد. به عبارت ديگر، شرط فقهی عبارت است از التزام ضمن عقد.

۱.	↑ غروی اصفهانی، محمد حسین، حاشیة کتاب المکاسب (اصفهانی) ج۵، ص۲۸.

رده‌های این صفحه : بیع | شروط متعاقدین | فقه