شبیل بن عزره ضبعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ابوعمرو شبیل بن عزره ضبعی (حدود ۶۰-۱۴۰ هـ)، از عالمان متبحر در
شعر،
ادبیات عرب،
لغت و
علم انساب و از محدثان در
قرن اول و دوم هجری قمری بود.
ابوعمرو شبیل
بن عزرة (عروه، عرعره)
بن عمیر
ضبعی بصری، از علما و خطبای
بصره شمرده می‌شد و در شعر،
ادبیات عرب، لغت و علم انساب تبحر داشت.
او علاوه بر همه این علوم،
محدث نیز بود و از افرادی چون
انس بن مالک و
شهر بن حوشب حدیث نقل کرده است.
شعبه و
جعفر بن سلیمان ضبعی از او
روایت کرده‌اند.
یحیی بن معین، از رجالیون معروف
اهل‌سنت او را از راویان
ثقه دانسته است،
ولی
ابن‌حبّان گوید که گاهی اوقات در نقل حدیث خطا می‌کرد.
شبیل
بن عزرة
بن عمیر
ضبعی، در حدود ۶۰ هـ به دنیا آمد و در بصره می‌زیست.
شبیل هفتاد سال بر مذهب شیعه بود، ولی پس از آن به گروه
خوارج پیوست و از تشیع دوری جست.
بلاذری می‌گوید: او عقیده به خوارج نداشت، ولی اشعاری بر سبیل
تقیه در وصف خوارج سرود.
شبیل اثری به نام کتاب الغریب در لغت دارد،
و
ابن‌ندیم با عنوان قصیدة الغریب از آن نام برده است.
شبیل
ضبعی در حدود ۱۴۰ هـ در بصره درگذشت.
برای مطالعه بیشتر به منابع زیر مراجعه شود.
• پژوهشگاه فرهنگ و معارف
اسلامی، دائرة المعارف مؤلفان
اسلامی، ج۱، ص۳۹۲، برگرفته از مقاله «ابوعمرو شبیل
بن عزره
ضبعی».
