سیف‌الدوله حمدانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیف‌الدوله
حمدانی (متوفای ۳۵۶ق)، یکی از صاحب‌منصبان
آل حمدان در قرن چهارم قمری است که بر حلب و
دمشق سلطه یافت. او بر اثر جنگ‌های متعددی که با رومیان داشت توانست خطر آنها را از سرزمین‌های خلافت اسلامی دور کند و در سرکوب شورش اعراب بادیه‌نشین نقش موثری ایفا کرد. وی سرانجام به
سال ۳۵۶ قمری در ۵۳ سالگی در حلب درگذشت.
ابوالحسن سیف‌الدوله، علی بن
ابوالهیجاء عبدالله بن
حمدان تغلبی، در
سال ۳۰۳ ق به دنیا آمد. او مردی شجاع و بسیار با اراده و بلندهمت بود. بر واسط و نواحی آن دست یافت. به
شام رفت و دمشق را گرفت و رو به حلب نهاد و آن را در
سال ۳۳۳ ق گرفت و از دست
اخشیدیان به در آورد.
در این سال، متنبّی نزد او رفت و به مدح او پرداخت. شاعران بسیاری دردربار او گرد آمدند که در دربار دیگر ملوک پس از خلفا گردهم نیامده بودند. جنگ های او با رومیان، معروف است و متنبی برخی از آنها را با قصاید خود ثبت کرده، با آنها شهرت سیف الدوله را افزود، او را بلندآوازه ساخته، و بزرگی او را آشکار کرد.
سیف‌الدوله روزگار خود را در جنگ های پیاپی با رومیان و سرکوب تجاوز و شورش عرب های بادیه نشین گذراند و توانست خطر رومیان را از سرزمین خلافت اسلامی دور کند. او با قدرت، سرکشان عرب (از
بنی کلاب و
بنی کعب) را رام کرده، امنیت را در کشور گسترش دهد، ولی تنها مدّتی کوتاه در آرامش به سر برد. بیشتر روزگار خود را بر پشت زین اسب و در حال جنگ و
جهاد گذراند.
سیف‌الدوله سرانجام به سال ۳۵۶ قمری در ۵۳ سالگی در حلب درگذشت و پیکرش را به میافارقین برده، در آن جا دفن کردند.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۲۷۵.
