سیدمحمدحسین بن محمدجعفر آیت میردامادی سدهی اصفهانی

سیدمحمدحسین بن محمدجعفر آیت میردامادی سدهی اصفهانی، عالم فاضل و ادیب شاعر اصفهان در قرن چهاردهم هجری بوده است.

سیّدمحمّدحسین آیت ابن آقاسیّدمحمّدجعفر میردامادی سدهی، عالم فاضل و ادیب شاعر، در شب جمعه ۲۳ ربیع الثّانی ۱۳۰۳ق متولّد شد. در اصفهان خدمت آقاسیّدمحمّدباقر درچه‌ای، آخوند کاشی، جهانگیرخان قشقائی، آخوند گزی، میرمحمّدصادق مدرس خاتون آبادی، سیّدمهدی درچه‌ای و آخوند ملّامحمّدحسین فشارکی تَلّمذ نموده و مدّتی در قم در درس حاج‌شیخ عبدالکریم حائری یزدی حاضرشده و در نجف به درس آیات عظام آقاسیّدابوالحسن اصفهانی و میرزا محمّدحسین نائینی حاضر شده و پس از تکمیل تحصیلات خود به مولد خویش سِدِه [خمینی‌شهر کنونی] مراجعت نموده و به ارشاد و هدایت مردم و اقامه جماعت پرداخته است.
[او عالمی زاهد و در کمال استغنا بود. و در عصر خفقان رضاشاهی و ایجاد فشارها و محدودیت‌های فراوان برای روحانیّت، با هزینه کردن وجوه شرعی برای طلّاب و اهل علم و تشویق آنان برای تحصیل در حوزه، نقش مهمی در ادامه حیات سلسله روحانیت و علماء دیار خویش داشته است.]

سرانجام وی در شب جمعه اول ربیع الثانی ۱۳۸۰ق وفات یافته و جنب امامزاده سیّدمحمّد [در خمینی شهر] مدفون گردید.

کتب زیر از اوست:
۱. «دیوان آیت» ۲. «رساله در قاعده علی الید» (تقریرات درس مرحوم نائینی) ۳. «صومیّه» در مواعظ ماه رمضان ۴. «عشریه» و غیره.

۱.	↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۱، ص۵۳۸.
۲.	↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۷۳۴.
۳.	↑ علوی عاملی، میرسیداحمد بن زین‌العابدین، لطائف غیبیّه: ص۳۲.
۴.	↑ میردامادی، سیدباقر، خمینی شهر، شهری که از نو باید شناخت، ص۲۶۱-۲۷۰.