«آیت‌الله سید علی حسینی میلانی» در رمضان سال ۱۳۶۷ ق در شهر نجف اشرف، در خانواده‌ای اصیل و اهل علموفضیلت، دیده به جهان گشود. در دوران کودکی، در معیت پدر بزرگوارش، علامه آیتاللهسید نور‌الدین میلانی، به کربلای معلا مهاجرت کرد. پدر والامقامش، از علماو دانشمندان بزرگ کربلای معلاوامام جماعت حرم امام حسینعلیهالسّلام بود، ولی پس از مهاجرت به ایران، چندی در شهر ری به نشر و ترویج مکتب اهلبیتعلیهالسّلام پرداخت و در سال ۱۴۲۵ ق در کنار حرم حضرت عبدالعظیم حسنیعلیهالسّلام بدرود حیات گفت و در شهر مقدس قم به خاک سپرده شد. جد ارجمندش، آیتاللهسید محمد هادی میلانی است. وی در سال ۱۳۹۴ ق در مشهد مقدس، دار دنیا را وداع گفت و در حرم مطهر امام رضاعلیهالسّلام دفن شد. مادر ایشان، دخت علامه سید حسین رضوی تبریزی نجفی است که سال ۱۳۷۵ ق در نجف اشرف درگذشته و در صحن مطهر امیرمؤمنانعلیهالسّلام مدفون است. او فرزند آیتاللهعلی رضوی تبریزی ملقب به داماد است؛ چرا که وی داماد آیتاللهشیخ محمدحسن مامقانی بود. مادر این بانو، دختر علامه مرحوم شیخ حسن شربیانی، فرزند آیتاللهفاضل شربیانی است که از بزرگان شیعهامامیه در عصر خود در نجف اشرف بود. این عالم بزرگ، در چنین خانواده‌ای رشد یافت و دروس مقدماتی و سطح را در حوزه علمیه کربلای معلا، با موفقیت به پایان رسانید.
دروس مقدمات را از استاد علامه حجت مجاهد مرحوم سید محمد، فرزند آیتاللهسید مرتضی آل صاحب ریاض طباطبائیو دروس سطح و پایه را از محضر علمای بزرگ و اساتید به نام از شاگردان جد بزرگوارش آیتاللهسید محمدهادی میلانی- از جمله: شیخ محمد شاهرودی، شیخ محمدحسین مازندرانی، شیخ عبدالحسن بیضانیوسید محسن جلالی کشمیری فرا گرفت. آنگاه برای تکمیل دروس به نجف اشرف مهاجرت کرد و در حوزه کهن آن دیار، در دروس بزرگان فقهواصول شرکت جست، متاسفانه دیری نپایید که بنا به دستور حزب بعث، در سال ۱۳۹۰ ق به همراه دانشمندان و فضلای ایرانی و عده‌ای از شیعیان، ناگزیر به ترک کشور عراق شده و رهسپار ایران گردید. ولی نخست طبق صلاحدید جد بزرگوارش آیت‌الله میلانی، راهی مشهد مقدس شد و در دروس عالی آن مرجع بزرگ در حوزه علمیه مشهد مقدس، شرکت جست و همواره در خدمت آن بزرگ مرجع، خوشه چین علوم او بود تا آن که در ماه رجب سال ۱۳۹۴ ق جهان تشیع به سوگ آن مرجع عالی قدر نشست و آن عالم وارسته بدرود زندگی گفت. در همین اوان بود که شهر مقدس قم وحوزه علمیه، بر اثر حوادث و پیشامدهای کشور عراق، میزبان علما و دانشمندان از مهاجران عراق بود، روی این اصل، معظم‌له برای تکمیل تحصیلات عالیهو افاده و افاضه اندوخته‌های علمی و معنوی، رهسپار قم گردید و از محضر بزرگان و مراجع در فقه و اصول بهره برد. از جمله آیات عظام:
۱- سید محمدرضا موسوی گلپایگانی در فقه. ۲- شیخ حسین وحید خراسانی در فقه و اصول. ۳- سید محمد حسینی روحانی در اصول. ۴- میرزا کاظم تبریزی در فقه. ۵- شیخ مرتضی حائری در فقه. وی در طی این دوران، همواره ملازم و همراه دو تن از مراجع بزرگ همچون آیتاللهگلپایگانیو آیت‌الله شیخ وحید خراسانی بود و دروس فقه و اصول آن دو بزرگوار را به رشته تحریر درآورد و چند جلد از تقریرات بحث فقهی آن مرجع با تقریظهای ارزشمندی که به مقام علمی ایشان اشاره دارد، به دستور آن مرجع به زیور طبع آراسته است. با این وجود، کتاب «تحقیق الاصول» وی که تقریرات بحث‌های اصولی آیت‌الله وحید خراسانی است، به چاپ رسیده است.
آیت‌الله میلانی از هنگام ورود به حوزه علمیه قم، به تدریس و تالیف اشتغال دارد و ده‌ها تن از طلابو دانشجویان علوم دینی را در مراحل گوناگون پرورش داده و ده‌ها جلد کتاب در علوم مختلف به رشته تحریر درآورده است. ایشان اینک، یکی از اساتید به نام حوزه علمیه قم می‌باشد که در مرحله درس خارج فقه و اصول وعلم کلام، مشغول به تدریس هستند. آیت الله سید محمدرضا گلپایگانی در تاریخ ۱۴۰۱ ق، در تمجید از ایشان در مقدمه یکی از کتاب هایش این گونه می‌نویسد: «معظم له از اساتید و بزرگان بسیاری اجازه روایتی دارند، از جمله آیت‌الله شیخ آقابزرگ طهرانی ...» .
