• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سیدعلی بن سیدمحمد امامی عریضی اصفهانی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


سیدعلی بن سیدمحمد امامی عریضی اصفهانی، از علمای قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است.


سیّدعلی امامی فرزند سیّدمحمّد بن سیّداسداللّه بن سیّدابوطالب بن اسداللّه بن شاه حیدر عریضی اصفهانی، از علمای قرن یازدهم هجری در اصفهان بوده است. نسب شریفش به امام‌زاده زین‌العابدین (معروف به درب امام) مدفون در محلّه چلمان (سنبلستان) اصفهان منتهی می‌شود.
در اصفهان متولّد شده و نزد جمعی از علماء خصوصا حسین خوانساری و محمّدباقر مجلسی و میر ابوالقاسم فندرسکی تلمّذ کرده و ظاهرا با پدرش سفری به هند رفته است. سال وفات و محل دفن او معلوم نیست. به ظن نویسنده در صحن درب امام یا رواق آنجا مدفون شده است و علم و روحانیّت تاکنون در خاندان و اعقاب او باقی است.

کتب زیر از تالیفات اوست:

۱. «تراجیح» در فقه، در چندین مجلد؛
۲. «ترجمه شرح اشارات»، خواجه نصیرالدّین طوسی؛
۳. «هشت بهشت» که در آن کتاب‌های «من لا یحضره الفقیه»، «کافی»، «تهذیب»، «استبصار»، «اکمال الدین»، «امالی»، «علل الشّرایع» و «عیون اخبار الرضا» را به فارسی ترجمه و شرح کرده است. نسخه‌ای از این کتاب که فقط ترجمه و شرح «من لا یحضره الفقیه» را دارد به شماره ۱۰۷ در کتابخانه وزیری یزد موجود است.
[۱] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، زندگینامه علاّمه مجلسی، ج۲، ص۶۲-۶۳.
[۲] مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۱۷-۸۱۸.
[۳] امین عاملی‌، سیدمحسن، اعیان الشّیعه، ج۴۱، ص۳۱۰.
[۴] آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکواکب المنتشره، ص۵۰۰-۵۰۲.
[۵] قمی، شیخ عباس، فوائد الرّضویه، ص۳۲۰.
[۶] موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات، ج۴، ص۲۰۸.
[۷] اصفهانی افندی، میرزاعبدالله، ریاض العلماء، ج۴، ص۱۸۶-۱۸۷.    
[۸] قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب، ج۲، ص۵۶.    
[۹] مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۱۷۳.    
[۱۰] حسینی اشکوری، سیداحمد، تلامذه العلاّمه المجلسی، ص۴۴.    
[۱۱] شیروانی، محمد، فهرست کتابخانه وزیری، ج۱، ص۱۳۹.

۴. «ترجمه مصباح المتهجد»؛
۵. «ترجمه مصباح»، کفعمی؛
۶. «ترجمه شفا»، ابن سینا که نسخه‌ای از آن به خط محمّدمعصوم بن محمّدباقر در سال ۱۰۸۷ق کتابت شده و به شماره ۹۰۸۱ در کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران موجود است.
[۱۲] دانش‌پژوه، محمدتقی، فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج۱۷، ص۲۸۸.

۷. «ترجمه مهج الدّعوات»؛
۸. «جامع سلیمانی» به فارسی که آن را پس از «هشت بهشت»، تالیف کرده و نسخه‌ای از آن در کتابخانه سیّدرضا ابوالبرکات در اصفهان موجود است و در یکی از صفحات آن مهر بیضوی مؤلف: "لا اله الا اللّه الحق المبین سیّدعلی الحسینی" دیده می‌شود.

۱. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، زندگینامه علاّمه مجلسی، ج۲، ص۶۲-۶۳.
۲. ↑ مهدوی، سیدمصلح‌الدین، دانشمندان و بزرگان اصفهان، ج۲، ص۸۱۷-۸۱۸.
۳. ↑ امین عاملی‌، سیدمحسن، اعیان الشّیعه، ج۴۱، ص۳۱۰.
۴. ↑ آقابزرگ تهرانی، محمدمحسن، الکواکب المنتشره، ص۵۰۰-۵۰۲.
۵. ↑ قمی، شیخ عباس، فوائد الرّضویه، ص۳۲۰.
۶. ↑ موسوی خوانساری، میرزا محمدباقر، روضات الجنّات، ج۴، ص۲۰۸.
۷. ↑ اصفهانی افندی، میرزاعبدالله، ریاض العلماء، ج۴، ص۱۸۶-۱۸۷.    
۸. ↑ قمی، شیخ عباس، الکنی و الالقاب، ج۲، ص۵۶.    
۹. ↑ مدرس تبریزی، محمدعلی، ریحانه الادب، ج۱، ص۱۷۳.    
۱۰. ↑ حسینی اشکوری، سیداحمد، تلامذه العلاّمه المجلسی، ص۴۴.    
۱۱. ↑ شیروانی، محمد، فهرست کتابخانه وزیری، ج۱، ص۱۳۹.
۱۲. ↑ دانش‌پژوه، محمدتقی، فهرست کتابخانه مرکزی دانشگاه تهران، ج۱۷، ص۲۸۸.


مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۴۶.    


رده‌های این صفحه : سادات اصفهان قرن 11 (قمری) | علمای اصفهان سده یازدهم (قمری) | مدفونان در اصفهان | نویسندگان اصفهان سده یازدهم(قمری)
جعبه ابزار