سیدعلی بن سیدسلیمان میرلوحی اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سیدعلی بن سیدسلیمان میرلوحی اصفهانی، از ادیبان و اساتید دانشگاه اصفهان بوده است.
سیّدعلی میرلوحی فلاورجانی فرزند سیّدسلیمان بن سیّدرضا بن سیّدعلی بن سیّدمحمّدرضا میرلوحی، از علماء، محقّقان و اساتید دانشگاه، در ۱۵
رمضان ۱۳۶۰ق (مطابق با ۱۰ مهر ۱۳۲۰ش) در فلاورجان متولّد شد.
تحصیلات ابتدائی را در دبستان مینوی فلاورجان به پایان رساند. سپس به
اصفهان آمد و چندی در مدرسه ناصریه و مدرسه جدّه به تحصیلات حوزوی مشغول شد و از درس علمایی چون
سیّداحمد مقدّس،
محمّدعلی عالم حبیبآبادی، محمّدحسین فقیه،
سیّدحسن امامی،
عباسعلی ادیب، احمد فیاض، علی سدهی و هبتاللّه شریعت هرندی بهره گرفت. چندین سال نیز در
قم نزد حضرات آیات
ستوده و
سبحانی و همچنین
مصطفی اعتمادی ادامه تحصیل داد.
وی در کنار تحصیلات حوزوی، در مدارس جدید ادامه تحصیل داده و دیپلم گرفت و در دانشکده معقول و منقول دانشگاه تهران به تحصیل در رشته زبان و ادبیات عرب پرداخت و در سال ۱۳۵۳ش به اخذ درجه دکترا نائل شد. او از سال ۱۳۵۳ تا ۱۳۵۷ در دانشکده الهیات و معارف اسلامی دانشگاه مشهد به تدریس مشغول بود. پس از آن به دانشگاه اصفهان منتقل شده و در دانشکده زبانهای خارجی در گروه زبان و ادبیات عرب تدریس نمود و در سال ۱۳۷۵ش به درجه استادی رسید. او از مؤسسان و رؤسای دانشگاه آزاد اسلامی واحد فلاورجان است. همچنین چندین سال رئیس گروه زبان و ادبیات عرب و مدّتی رئیس دانشکده زبانهای خارجی دانشگاه اصفهان بوده و به خاطر فعالیّتهای علمی، در سال ۱۳۸۱ش به عنوان استاد نمونه کشور معرفی شده است.
وی علاوه بر تدریس در مقاطع کارشناسی، کارشناسی ارشد و دکترا به عنوان استاد راهنما و مشاور دوره کارشناسی ارشد و دکترا به فعالیّت پرداخته است.
آثار و کتابهای زیر از آثار اوست که به چاپ رسیده است:
۱. «مختارات من روائع الادب العربی (العصر الاسلامی)؛
۲. تصحیح و تحقیق: «
الذریعه الی مکارم الشریعه»
راغب اصفهانی؛
۳. تصحیح و تحقیق: «
الجمان فی تشبیهات القرآن»
ابن ناقیا؛
۴. ترجمه: «
بدیع القرآن»
ابن ابیالاصبع؛
۶. «صدر شهادت» در ترجمه: «ذکری استشهاد الامام الصدّر»؛
۷. «اعراب
نهج البلاغه».
مهدوی، سیدمصلحالدین، اعلام اصفهان، ج۴، ص۵۱۸.