سیدمحمدتقی بن حسن مدرس اصفهانی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
میرمحمّدتقی مدرّس فرزند علّامه میرسیّدحسن مدرّس میرمحمّدصادقی،
عالم فاضل جلیل در
اصفهان می‌باشد.
میرمحمّدتقی مدرّس فرزند علّامه میرسیّدحسن مدرّس میرمحمّدصادقی،
عالم فاضل جلیل القدر عظیم المنزله، در ۱۳
صفر ۱۲۷۳ق در
اصفهان متولّد شده و پس از تحصیل در اصفهان نزد
میرزا‌هاشم چهارسوقی راهی
عتبات عالیات شد. و از درس
شیخ‌هادی طهرانی،
حاج میرزا حبیب‌اللَّه رشتی و
آخوند خراسانی در
نجف اشرف مستفیض شد. سپس به
سامرا عزیمت نموده و از درس
محمّدحسن شیرازی بهره گرفت. همچنین از
میرسیّدمحمّد فشارک ی و
میرزا محمّدتقی شیرازی کسب فیض نمود. در سال ۱۳۰۹ق به امر استادش میرزای بزرگ شیرازی به اصفهان بازگشته و به تدریس و تبلیغ و تحقیق مشغول شده و به جای پدر عالی‌قدر خود در مسجد رحیم خان به اقامه جماعت پرداخت.
سال‌ها در مدرسه صدر بازار به تدریس
فقه و
اصول مشغول بوده و جمعی از فضلاء از جمله: میرزا فتح‌اللّه درب امامی، سیّدعلینقی ثقةالشریعه، شیخ محمود مفید، میرزا مهدی دولت‌آبادی و فرزندش میرسیّدحسن مدرّس ثانی در خدمت او حاضر می‌شدند.
او سرانجام در شب دوشنبه ۷
ربیع الثانی سال ۱۳۳۳ق وفات یافته جنب مقبره پدرش در مسجد رحیم خان در محلّه نو اصفهان مدفون گردید.
کتاب «الرسائل التّقویه فی المسائل الفقهیه» از تالیفات ایشان است که در سال ۱۳۶۳ق به اهتمام سیّدمحمّدحسین مدرّس فرزند مؤلف در
تهران چاپ سنگی شده و شامل این رساله‌ها است.
۱. «رساله در بیان وجه تمیز بین حق و حکم» ۲. «رساله در صلاه مسافر» ۳. «رساله در منجزات مریض» ۴. «رساله در قاعده من ملک شیئاً» ۵. «رساله در ماهیت اجاره»
همچنین حواشی فتوائی بر رساله هدایه الطّالبین، از ایشان به چاپ رسیده است.
مهدوی، سیدمصلح‌الدین، اعلام اصفهان، ج۲، ص۲۱۹-۲۲۰.
