سَيْخ (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَيْخ (به فتح سین و سکون یاء) از
واژگان نهجالبلاغه، به معنای رسوخ است. دو مودر از این مادّه در
نهجالبلاغه آمده است.
سَيْخ به معنای رسوخ است.«ساخ الشىء: رسخ».
مواردی که در «نهجالبلاغه» آمده است به شرح ذیل میباشد.
درباره
اسلام فرمود:
«فَهُوَ دَعَائِمُ أَسَاخَ فِي الْحَقِّ أَسْنَاخَهَا.»«بنابراين
آیین اسلام ستونهايى است كه
خداوند آن را در اعماق
حق استوار ساخته.»
(شرح های خطبه:
)
درباره خلقت
زمین فرمود:
«فَسَكَنَتْ عَلَى حَرَكَتِهَا مِن أَنْ تَمِيدَ بِأَهْلِهَا، أَوْ تَسِيخَ بِحِمْلِهَا، أَوْ تَزُولَ عَنْ مَواضِعِهَا.»«پس آنگاه در عين متحرّک بودن آرام گرفت، نكند اهل خويش را در سقوط و اضطراب قرار دهد و يا آنچه را كه حمل كرده فرو اندازد و يا آن را از جاى خويش زايل سازد..»
(شرح های خطبه:
)
دو یک مورد از این ماده در
نهجالبلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سیح»، ج۱، ص۵۶۸.