سِییءَ (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِییءَ: (سیءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ) «سِییءَ» از مادّه «
ساء» به معنای بد حال شدن و ناراحت گشتن است.
ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با
سِییءَ:
(وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَذَا یَوْمٌ عَصِیبٌ) (و هنگامی که فرستادگان ما (فرشتگان عذاب) به سراغ
لوط آمدند، از آمدنشان ناراحت شد و قلبش پریشان گشت و گفت: امروز روز سختی است. زیرا آنها را نشناخت و ترسید قوم تبهکار مزاحم آنها شوند.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: وقتی گفته میشود: ساءه الامر مساءة معنایش این است که فلان پیش آمد حال بدی را بر فلانیانداخت و وقتی با صیغه مجهول تعبیر شود و گفته شود: سیء بالامر معنایش این است که فلانی خودش به خاطر آن امر ناراحت شد، نه اینکه آن امر وی را ناراحت کرده باشد. (هم چنان که در آیات مورد بحث حضرت لوط از آمدن
ملائکه به صورت جوانانی زیباروی ناراحت شد، نه اینکه ملائکه او را ناراحت کرده باشند.)
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
(وَلَمَّا اَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ اِنَّا مُنَجُّوکَ وَاَهْلَکَ اِلَّا امْرَاَتَکَ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ) (هنگامی که فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از دیدن آنها ناراحت و دلتنگ شد؛ گفتند: نترس و غمگین مباش، ما تو و خانوادهات را نجات خواهیم داد، جز همسرت که از بازماندگان در شهر خواهد بود)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: ضمیر جمع در هر دو بهم به کلمه
(رسل) برمیگردد و حرف باء بر سر آن دو سببیت را میرساند و چنین معنا میدهد که چون فرستادگان ما نزد لوط شدند به سبب ایشان بد حالی عارضش شد، برای اینکه فرستادگان به صورت جوانانی زیبا و امرد مجسم شده بودند، لوط ترسید مبادا مردم درباره آنان قصد سوء کنند، که اگر چنین شود او از دفاع از آنان ناتوان خواهد شد و در برابر میهمانان
شرمنده خواهد گشت.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سِییءَ»، ص۳۰۶.
