• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سِیی‌ءَ (لغات‌قرآن)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سِیی‌ءَ: (سی‌ءَ بِهِمْ وَ ضاقَ بِهِمْ)
«سِیی‌ءَ» از مادّه‌ «ساء» به معنای بد حال شدن و ناراحت گشتن است.



ترجمه و تفسیر آیات مرتبط با سِیی‌ءَ:

۱.۱ - آیه ۷۷ سوره هود

(وَلَمَّا جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالَ هَذَا یَوْمٌ عَصِیبٌ) (و هنگامی که فرستادگان ما (فرشتگان عذاب‌) به سراغ لوط آمدند، از آمدنشان ناراحت شد و قلبش پریشان گشت و گفت: امروز روز سختی است. زیرا آن‌ها را نشناخت و ترسید قوم تبهکار مزاحم آن‌ها شوند.)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: وقتی گفته می‌شود: ساءه الامر مساءة معنایش این است که فلان پیش آمد حال بدی را بر فلانی‌انداخت و وقتی با صیغه مجهول تعبیر شود و گفته شود: سی‌ء بالامر معنایش این است که فلانی خودش به خاطر آن امر ناراحت شد، نه اینکه آن امر وی را ناراحت کرده باشد. (هم چنان که در آیات مورد بحث حضرت لوط از آمدن ملائکه به صورت جوانانی زیباروی ناراحت شد، نه اینکه ملائکه او را ناراحت کرده باشند.) (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )

۱.۲ - آیه ۳۳ سوره عنکبوت

(وَلَمَّا اَن جَاءتْ رُسُلُنَا لُوطًا سِیءَ بِهِمْ وَضَاقَ بِهِمْ ذَرْعًا وَقَالُوا لَا تَخَفْ وَلَا تَحْزَنْ اِنَّا مُنَجُّوکَ وَاَهْلَکَ اِلَّا امْرَاَتَکَ کَانَتْ مِنَ الْغَابِرِینَ) (هنگامی که فرستادگان ما نزد لوط آمدند، از دیدن آن‌ها ناراحت و دلتنگ شد؛ گفتند: نترس و غمگین مباش، ما تو و خانواده‌ات را نجات خواهیم داد، جز همسرت که از بازماندگان در شهر خواهد بود)
علامه طباطبایی در تفسیر المیزان می‌فرماید: ضمیر جمع در هر دو بهم به کلمه (رسل) برمی‌گردد و حرف باء بر سر آن دو سببیت را می‌رساند و چنین معنا می‌دهد که چون فرستادگان ما نزد لوط شدند به سبب ایشان بد حالی عارضش شد، برای اینکه فرستادگان به صورت جوانانی زیبا و امرد مجسم شده بودند، لوط ترسید مبادا مردم درباره آنان قصد سوء کنند، که اگر چنین شود او از دفاع از آنان ناتوان خواهد شد و در برابر میهمانان شرمنده خواهد گشت. (دیدگاه شیخ طبرسی در مجمع البیان: )


۱. هود/سوره۱۱، آیه۷۷.    
۲. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۳.    
۳. راغب اصفهانی، حسین، المفردات، ط دارالقلم، ص۴۴۲.    
۴. شرتونی، سعید، أقرب الموارد فی فصح العربیه و الشوارد، ج۲، ص۷۴۰.    
۵. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۹، ص۲۱۹.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۱۶، ص۲۷۹.    
۷. هود/سوره۱۱، آیه۷۷.    
۸. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۲۳۰.    
۹. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۰، ص۵۰۳.    
۱۰. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۰، ص۳۳۷.    
۱۱. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۲، ص۹۹.    
۱۲. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۵، ص۲۷۹.    
۱۳. عنکبوت/سوره۲۹، آیه۳۳.    
۱۴. مکارم شیرازی، ناصر، ترجمه قرآن، ص۴۰۰.    
۱۵. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ترجمه محمدباقر موسوی، ج۱۶، ص۱۸۵.    
۱۶. طباطبایی، سید محمدحسین، تفسیر المیزان، ج۱۶، ص۱۲۵.    
۱۷. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ترجمه محمد بیستونی، ج۱۹، ص۵۰-۵۱.    
۱۸. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر مجمع البیان، ج۸، ص۴۴۲.    



مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سِیی‌ءَ»، ص۳۰۶.    






جعبه ابزار