سِرْبال (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سِرْبال (به کسر سین و سکون راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای پیراهن از هر جنس که باشد. جمع آن
سَرابیل است . پنج مورد از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سِرْبال به معنای پیراهن از هر جنس که باشد آمده است. جمع آن
سرابیل است و
تسربل پیراهن پوشیدن است.
امام علی (علیه‌السلام) به
معاویه می‌نویسد:
«وَأَنَا مُرْقِلٌ نَحْوَكَ فِي جَحْفَل.... مُتَسَرْبِلِينَ سَرَابِيلَ الْمَوْتِ، أَحَبُّ اللِّقَاءِ إِلَيْهِمْ لِقَاءُ رَبِّهِمْ» «من در میان لشکریانی به طرف تو خواهم آمد که... پیراهن‌های مرگ پوشیده و بهترین ملاقات برای آنها ملاقات پروردگارشان است (طالب شهادتند).»
(شرح‌های نامه:
)
«سَرَابِيلَ الْقَطِرَانِ» (لباس‌هايى از قطعه‌هاى آتش)
(شرح‌های خطبه:
) در
خطبه ۱۰۸ و
«سَرَابِيلَ الشَّهَوَاتِ» (جامه شهوات)
(شرح‌های خطبه:
) در
خطبه ۸۶ آمده است.
پنج مورد از واژه
سربال در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سربال»، ج۱، ص۵۲۵.
