سَمْو (مفرداتنهجالبلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
منبع:
سَمْو (مفردات نهج البلاغه (جلد ۱))
مقالات مرتبط:
إِسْم (مفردات
قرآن
)
،
سَمِیّ
(
لغات
قرآن
)
،
اسم
.
سَمْو
(به فتح سین و سکون میم) از
واژگان نهجالبلاغه
، اسم لفظى است كه بر چيزى گذاشته شود تا از ديگر چيزها متمايز گردد. موارد زیادی از این ماده در
نهجالبلاغه
يافت میشود.
فهرست مندرجات
۱ - معنای سَمو
۲ - کاربردها
۲.۱ - حکمت ۳۶۹
۳ - تعداد کاربردها
۴ - پانویس
۵ - منبع
۱ - معنای سَمو
[
ویرایش
]
سَمو
[۱]
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۴.
اسم
لفظى است كه بر چيزى گذاشته شود تا از ديگر چيزها متمايز گردد گويند: اصل آن «وسم» است به معنى علامت كه واو به همزه قلب شده است.
[۲]
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۰.
[۳]
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۶۸.
۲ - کاربردها
[
ویرایش
]
موردی که در «نهجالبلاغه» آمده است به شرح ذیل میباشد.
۲.۱ - حکمت ۳۶۹
امیرالمومنین علی (علیهالسلام)
درباره
آخرالزمان
فرمود:
«يَأْتِي عَلَى النَّاسِ زَمَانٌ لاَ يَبْقى فِيهِمْ مِنَ
الْقُرآنِ
إِلاَّ رَسْمُهُ، وَمِنَ الاِْسْلاَمِ إِلاَّ اسْمُهُ.»
[۴]
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۸۶۹.
[۵]
عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱.
[۶]
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۶۹.
«بر مردم روزگارى خواهد آمد كه در بين آنان از
قرآن
جز خطوطش و از
اسلام
جز نامش باقى نماند.»
[۷]
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷.
[۸]
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
(شرح های خطبه:
[۹]
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
[۱۰]
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۷۳.
[۱۱]
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۳.
[۱۲]
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۹.
)
۳ - تعداد کاربردها
[
ویرایش
]
موارد زیادی از این کلمه در
نهجالبلاغه
آمده است.
۴ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۵۴.
۲.
↑
طریحی، فخرالدین، مجمع البحرین، ت الحسینی، ج۱، ص۲۳۰.
۳.
↑
شرتونی، سعید، اقرب الموارد فی فصح العربیة و الشوارد، ج۵، ص۷۶۸.
۴.
↑
السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ج۱، ص۸۶۹.
۵.
↑
عبده، محمد، نهج البلاغة، ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۲۴۱.
۶.
↑
صالح، صبحی، نهج البلاغه، ص۵۴۰، حکمت ۳۶۹.
۷.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۸۲۷.
۸.
↑
ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
۹.
↑
بحرانی، ابن میثم، ترجمه شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۷۱۷.
۱۰.
↑
مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمومنین، ج۱۵، ص۷۳.
۱۱.
↑
هاشمی خویی، حبیبالله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغه، ج۲۱، ص۴۵۳.
۱۲.
↑
ابن ابیالحدید، عبدالحمید، شرح نهج البلاغه، ج۱۹، ص۲۹۹.
۵ - منبع
[
ویرایش
]
•
قرشی بنابی، علیاکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سمو»، ج۱، ص۵۵۴.
ردههای این صفحه :
مفردات نهج البلاغه
|
واژه شناسی واژگان حکمت 369 نهج البلاغه
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری