سَرار (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَرار (به فتح سین و راء) از
واژگان نهج البلاغه به معنای آخر
ماه است. دو بار از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سَرار به معنای آخر ماه آمده است. «سرار الشهر: آخر لیلة منه»
برخی از موارد عبارتند از:
امام علی (علیه‌السلام) در فضیلت
اهل بیت فرموده است:
«بِنَا اهْتَدَيْتُمْ في الظَّلْمَاءِ، وَتَسَنَّمْتُمُ العلْيَاءَ، وبِنَا انْفَجَرْتُم عَنِ السِّرَارِ» «به وسیله ما در ظلمت هدایت شدید و به درجه اعلی بالا رفتید، و به وسیله ما داخل فجر (روشنی) شدید از
ظلمت و تاریکی.»
(شرح‌های خطبه:
) منظور از «سرار» تاریکی است یعنی به وسیله اهل بیت (از آن جمله است
رسول خدا) از ظلمت
شرک و
کفر به روشنی
توحید آمدید.
و در ذمّ یارانش فرموده:
«هَيْهَاتَ أَنْ أَطْلَعَ بِكُمْ سَرَارَ الْعَدْلِ، أَوْ أُقِيمَ اعْوِجَاجِ الْحَقِّ.» «هیهات که به وسیله شما به ظلمتی که بر
عدل وارد شده اشراف پیدا کرده و آنرا از بین ببرم، و یا به وسیله شما کجی
حق را راست گردانم. (کجی که در حق پدید آمده است).»
(شرح‌های خطبه:
)
دو بار از واژه سرار در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سرار»، ج۱، ص۵۲۸.
