سوگواری دختران عقیل در مدینه
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سوگواری دختران عقیل در مدینه، از مباحث مرتبط به تاریخچه عزاداری برای
امام حسین (علیه‌السّلام) در
مدینه است. کاروان اهل بیت امام حسین (علیه‌السّلام) پس از تحمل مصیبت‌های جان‌سوز در واقعه
کربلا و اسارت در
شام، در اواخر ماه صفر
سال ۶۱ هجری به مدینه بازگشتند و به محض ورود به شهر، مجلس عزاداری برپا کردند. زنان
بنی هاشم و دختران
عقیل بن ابیطالب از جمله اولین افرادی بودند که با رسیدن خبر شهادت در مدینه به سوگواری پرداختند و موجب گریه و اندوه مردم در مصیبت شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) و یاران ایشان شدند. در ادامه به شرح مختصر واقعه خواهیم پرداخت.
بنابر گزارشات تاریخی، با رسیدن خبر شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) و یارانش به
مدینه، دختران
عقیل بن ابیطالب و دیگر زنان بنی‌هاشم ماتم زده از خانه‌های خود خارج شده و شروع به سوگواری کردند.
شیخ مفید به نقل از
عبداللّه بن عامر می‌نویسد: هنگامی که خبر شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) به مدینه رسید،
اسماء دختر
عقیل بن ابیطالب با گروهی از زنان، بیرون آمد و به کنار
قبر پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) پناه برد و در آن جا به گریه و زاری پرداخت.
صاحب
الارشاد چنین آورده است:
اُمّ لقمان، دختر عقیل بن ابی طالب، هنگامی که خبر شهادت امام حسین (علیه‌السّلام) را شنید، سربرهنه، به همراه خواهرانش:
اُمّ‌هانی، اسماء،
رَمْله و
زینب، دختران عقیل بن ابی طالب ـ که رحمت خدا بر آنان باد ـ بیرون آمد و در حالی که بر کشتگان کربلا می‌گریست، می‌گفت: چه می‌گویید، اگر
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به شما بگوید: ای آخرین امّت! پس از من، با عترت و خاندانم چه کردید؟ برخی از آنان، اسیرند و برخی شان به خون آغشته‌اند. این، پاداش خیرخواهی من برایتان نبود که با خویشاوندان من، بدرفتاری کنید!
• پیشوایی، مهدی، مقتل جامع سیدالشهداء، ج۲، ص۳۳۸.
