سوغ (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَوغ (به فتح سین) از
واژگان نهج‌البلاغه، به معنای فرو رفتن از حلق به آسانی است و
إساغة به معنای فرو بردن از حلق است. پنج مورد از این مادّه در
نهج‌البلاغه آمده است.
سَوغ به معنای فرو رفتن از
حلق به آسانى است.
راغب گويد: «سَاغَ الشَّرَابُ فِي الْحَلْقِ: سَهُلَ انْحِدَارُهُ».
یکی از مورد که در «نهج‌البلاغه» آمده است به شرح ذیل می‌باشد.
به آن‌كس كه
بیت‌المال را دزديد به
مکّه فرار كرد و مشغول خوش‌گذرانى شد مى‌نويسد:
«أَيُّهَا الْمَعْدُودُ ـ كَانَ ـ عِنْدَنَا مِنْ ذَوِي الاَْلْبَابَ، كَيْفَ تُسِيغُ شَرَاباً وَطَعَاماً، وَأَنْتَ تَعْلَمُ أَنَّكَ تَأْكُلُ حَرَاماً.»«اى كسى كه در پيش ما از خردمندان به شمار مى‌آمدى! چگونه خوردنى و آشاميدنى را در دهان فرو مى‌برى، در حالى كه مى‌دانى
حرام مى‌خورى.»
(شرح های نامه:
)
پنج مورد از این ماده در
نهج‌البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سوغ»، ج۱، ص۵۶۴.
