سَمِین (لغاتقرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَمِين:
(فَجآءَ بِعِجْلٍ سَمينٍ) «سَمِين» به معناى چاق و فربه است.
(فَرَاغَ إِلَى أَهْلِهِ فَجَاء بِعِجْلٍ سَمِينٍ) (سپس پنهانى به سوى خانواده خود رفت و گوساله فربه و بريان شدهاى را براى آنها آورد.)
علامه طباطبایی در
تفسیر المیزان میفرماید: مراد از عجل سمين گوساله چاقى است كه بريان كرده باشند، هر چند ظاهر- لفظ همان گوساله چاق است، چون دنبالش آمده
(فَقَرَّبَهُ إِلَيْهِمْ) بعد از آنكه آن را نزد ميهمانان آوردند، ابراهيم آن را نزديک ايشان برد. ممكن هم هست حرف فاء را فصيحه بگيريم و بگوييم تقدير كلام فجاء بعجل سمين فذبحه و شواه و قربه اليهم است، يعنى پس گوسالهاى چاق آورد، و آن را ذبح كرد، و سپس كباب نموده نزديک ميهمانان گذاشت.
(دیدگاه
شیخ طبرسی در
مجمع البیان:
)
•
مکارم شیرازی، ناصر، لغات در تفسیر نمونه، برگرفته از مقاله «سَمِین»، ص۳۰۰.