سلیمان بن کثیر خزاعی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سلیمان بن کثیر خزاعی، از داعیان
بنی‌عباس بود که به دلیل اختلافات سیاسی، توسط
ابومسلم خراسانی به
سال ۱۳۵ ق کشته شد.
سلیمان بن کثیر خزاعی، بزرگِ دعوتگران عباسی بود که همراه
بکیر بن ماهان، امور مربوط به دعوت را در
خراسان سازمان می‌داد. زمانی که ابومسلم خراسانی به حکومت خراسان رسید، بر سلیمان ریاست یافت. حال اینکه قبلا و در ایّام دعوت بنی‌عباس، تابع و زیردست سلیمان بود. وقتی
ابوجعفر منصور به نمایندگی از طرف برادرش،
ابوالعباس سفّاح از خراسان دیدار می‌کرد، سلیمان از ابومسلم نزد او شکایت کرد و ابومسلم کینه وی را به دل گرفت و دستور داد، قبل از این که ابوجعفر به
بغداد مراجعت کند، گردن سلیمان را بزنند و علّت کشتن او را ارتباط وی با علویان جهت سرنگونی حکومت ذکر کرد. پس از آن ابومسلم پسر سلیمان را به اتهام زرتشتی‌گری، به قتل رسانید. کشتن سلیمان و فرزندش توسط ابومسلم بدون مشورت خلیفه و با وجود حضور ابوجعفر منصور در خراسان نوعی مبارزه‌طلبی در مقابل ابوالعباس و منصور محسوب می‌شد و این کشتار یکی از علل اقدام منصور به قتل ابومسلم بعد از رسیدن به خلافت به شمار می‌رود.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۱، ص۳۴۶.
