سلم بن حسن باروسی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
باروسی، ابوالحسن سُلْم بن حسن، از
صوفیه خراسان در قرن سوم است.
نسبت او به باروس است که قریه ای در نزدیکی دروازة
نیشابور بوده است.
به نقلِ
سمعانی در
الانساب از تاریخ
الصوفیه، تألیف ابوعبدالرحمن سُلَمی، باروسی از «قدمای مشایخ نیشابور» و استاد حمدون قَصّار و شخصی مُجاب الدّعوه بوده است.
باروسی با حمدون قصّار و محفوظ نیشابوری و محمدبن کَرّام (متوفی ۲۵۵) معاصر بوده، لذا در قرن سوم هجری می‌زیسته و در نیمه اول این قرن مریدان و اصحابی داشته است.
تاریخ
الصوفیة سلمی در دست نیست و در
طبقات الصوفیة او نیز عنوان مستقلی به باروسی اختصاص داده نشده، فقط در شرح حال حمدون قصّار (متوفی ۲۷۱) و محفوظ بن محمود نیشابوری (متوفی ۳۰۳ یا ۳۰۴) این دو تن، از اصحاب باروسی خوانده شده اند.
به گفته
سلمی،
حمدون قصّار «شیخ ملامتیه در نیشابور» بوده و مذهب ملامتی از او انتشار یافته است.
شاید این گرایش متأثر از استاد او باروسی بوده است.
سمعانی در الانساب از ملاقات باروسی با محمد کرّام و گفت و شنود آنان یاد کرده است .
یاقوت (ذیل «باروس») مختصری درباره باروسی از تاریخ
الصوفیة سلمی نقل می‌کند.
(۱) محمدبن حسین سلمی،
طبقات الصوفیّة، چاپ نورالدین سدیبه، قاهره ۱۴۰۶/۱۹۸۶.
(۲) عبدالکریم بن محمد سمعانی، الانساب، ج۲، حیدرآباد دکن ۱۳۸۳/۱۹۶۳.
(۳) یاقوت حموی، معجم البلدان، بیروت ۱۳۹۹/۱۹۷۹.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «سلم بن حسن باروسی»، شماره۱۶۸.
