سقیفه (مفردات‌نهج‌البلاغه)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سَقیفه (به فتح سین) از
واژگان نهج البلاغه محلی بود در کنار
مسجد رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و در آن فقراء نگهداری می‌شدند
سقف آن از
چوب و
حصیر و امثال آن بود و به علت مسقّف بودن به آن سقیفه می‌گفتند: توطئه خلافت توسط اقلیت محدودی در آن به وجود آمد و
ابوبکر را به خلافت بر داشتند. فقط یک بار از این واژه در
نهج البلاغه آمده است.
سَقیفه محلی بود در کنار مسجد رسول اللّه (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و در آن فقراء نگهداری می‌شدند سقف آن از چوب و حصیر و امثال آن بود و به علت مسقّف بودن به آن سقیفه می‌گفتند: توطئه خلافت توسط اقلیت محدودی در آن به وجود آمد و ابو بکر را به خلافت بر داشتند.
امام علی (علیه‌السلام) در
نامه ۲۸ به
معاویه می‌نویسد:
«فَنَحْنُ مَرَّةً أوْلَى بِالْقَرابَةِ، وَ تارَةً أَوْلَى بِالطّاعَةِ. وَ لَمّا احْتَجَّ الْمُهاجِرونَ عَلى الاَْنْصارِ يَوْمَ السَّقيفَةِ بِرَسولِ الله (صلى الله عليه وآله) فَلَجوا عَلَيْهِمْ، فَإِنْ يَكُنِ الْفَلَجُ بِهِ فَالْحَقُّ لَنا دُونَكُمْ، وَ إِنْ يَكُنْ بِغَيْرِهِ فَالاْنْصارُ عَلى دَعْواهُمْ.» یعنی «ما یک دفعه به علت قرابت
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) به خلافت سزاواریم، دفعه دیگر به علّت اطاعت از آن حضرت و چون
مهاجران روز سقیفه بر انصار دلیل آوردند و گفتند ما از قوم پیامبریم و پیروز شدند، اگر پیروزی با قرابت باشد حق مال ماست نه مهاجران و اگر با قرابت نباشد،
انصار در ادعای خویش حقّند که گفتند: ما را نیز در خلافت بهره‌ای هست.»
(شرح‌های خطبه:
)
فقط یک بار از واژه سقیفه در نهج البلاغه آمده است.
•
قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سقیفه»، ج۱، ص۵۴۰.
