• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سعف (مفردات‌نهج‌البلاغه)

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف





سَعف (به فتح سین) از واژگان نهج البلاغه به معنای بر آوردن حاجت است. فقط یک بار از این واژه در نهج البلاغه آمده است.



سَعف به معنای بر آوردن حاجت آمده است. «سعفه بحاجته سعفا: قضاها له»


امام علی (علیه‌السلام) در حکمت ۱۳۱ در جواب کسی که دنیا را مذمّت می‌کرد فرموده: «لَمْ يَنْفَعْ أَحَدَهُمْ إِشْفاقُكَ، وَلَمْ تُسْعَفْ فيهِ بِطِلْبَتِكَ» «به پدران گذشته‌ات گریه تو فائده‌ای نداد و با مطلوبت حاجت داده نشدی.» (شرح‌های حکمت: ) «طلبه» به فتح اول و کسر دوم به معنی مطلوب است.


فقط یک بار از واژه سعف در نهج البلاغه آمده است.


۱. قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، ج۱، ص۵۳۳.    
۲. طریحی، فخر‌الدین، مجمع البحرین ت-الحسینی، ج۵، ص۷۰.    
۳. شرتونی، سعید، اقرب الوارد، ج۲، ص۶۶۹.    
۴. السید الشریف الرضی، نهج البلاغة ت الحسون، ص۸۰۴، حکمت ۱۲۶.    
۵. عبده، محمد، نهج البلاغة - ط مطبعة الإستقامة، ج۳، ص۱۸۲، حکمت ۱۳۱.    
۶. صبحی صالح، نهج البلاغه، ج۱، ص۴۹۳، حکمت ۱۳۱.    
۷. مکارم شیرازی، ناصر، نهج البلاغه با ترجمه فارسی روان، ص۷۶۷، حکمت ۱۳۱.    
۸. ابن میثم بحرانی، ترجمه و شرح نهج البلاغه، ج۵، ص۵۳۰.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، پیام امام امیرالمؤمنین، ج۱۳، ص۸۹.    
۱۰. هاشمی خویی، حبیب الله، منهاج البراعة فی شرح نهج البلاغة، ج۲۱، ص۱۹۹.    
۱۱. ابن ابی الحدید، شرح نهج البلاغة، ج۱۸، ص۳۲۵.    



قرشی بنابی، علی‌اکبر، مفردات نهج البلاغه، برگرفته از مقاله «سعف»، ج۱، ص۵۳۳.    






جعبه ابزار