سریه بشیر بن سعد به یمن و جبار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در پی خبر "
حسیل بن نویره" در مورد حملهی
قریب
الوقوع قبیلهی
غطفان به
مدینه،
رسولخدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در
شوال سال هفتم هجری،
بشیر بن سعد را برای این
سریه اعزام کرد.
"
سریه" از ماده «سرو» و به قطعهای از سپاه گفته میشود که به دستور
رسولخدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به سوی مکانی و برای انجام ماموریتی اعزام میشدند، بدون آنکه پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) همراه آنان خارج شود.
دربارهی علت
وقوع این سریه نوشتهاند،
حَسِیل بن نُوَیره که از قبیلهی
اشجع و راهنمای رسولخدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) به سوی
خیبر بود، به
مدینه آمد. پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از او پرسیدند: از کجا میآید؟ او پاسخ داد: از منطقه «
جُبَار » (آبی است متعلق به «
بنیحمیس» که بین «مدینه» و منطقهی «
فید»
واقع شده است.
پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) از حَسِیل بن نُوَیره در مورد اخبار آن منطقه پرسش نمودند و او در پاسخ گفت: گروهی از قبیله «
غطفان» در منطقهی «
جناب» جمع شده بودند و قصد حمله به شما یا اطراف مدینه را دارند.
در پی خبر "حَسِیل بن نُوَیره" در مورد حملهی
قریب
الوقوع قبیلهی غطفان به مدینه، رسولخدا (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) در
شوال سال هفتم هجری،
"
بشر بن سعد" را احضار فرموده و برای او پرچمی بسته و سیصد تن را همراه او کردند. پیامبر (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) دستور دادند تا سپاه، شبها را حرکت کرده و روزها کمین کنند. حَسِیل بن نُوَیره هم به عنوان راهنما به همراه آنان حرکت کرد.
سپاه مسلمانان به راه افتاده، شبها حرکت میکردند و روزها پنهان میشدند تا اینکه به منطقهی «خیبر» در «
سلاح» منطقهای است در قسمت پایین خیبر
رسیدند. پس از آن از منطقهی سَلاح حرکت کردند تا اینکه به نزدیک سرزمین دشمن رسیدند. در این حال حَسِیل بن نُوَیره گفت: اکنون فاصله میان شما و
دشمن بهاندازه دو سوم روز یا نصف روز است. اکنون اگر مایلید شما در اینجا کمین کنید تا من به عنوان پیشاهنگ به سوی دشمن رفته و از آنان برای شما خبر بیاورم، در غیر این صورت همگی با هم خواهیم رفت. پس از
مشورت و تصمیمگیری، حَسِیل بن نُوَیره به تنهایی برای کسب خبر به راه افتاد. او پس از مدتی بازگشته و به اطلاع مسلمانان رساند که گلههای غطفانیان در همین نزدیکی است و آنان میتوانند به آنان حمله کنند. پس از آنکه مسلمانان در مورد حمله به گلهها با یکدیگر مشورت کردند، تصمیم گرفتند تا گلههای آنان را تصاحب کنند و پس از آن به تعقیب دشمن بپردازند.
پس از آنکه مسلمانان به مشورت پرداختند، تصمیمِ حمله به فتنه انگیزان را گرفتند. حمله به غطفانیان برای مسلمانان بسیار پرمنفعت بود و علاوه بر دفع خطر متجاوزان، شتران زیادی نصیب مسلمانان کرد. نگهبانان شتران در پی
وقوع این حمله گریختند و خود را به
قبیله رسانده و خبر حملهی مسلمانان را به اطلاع آنان رساندند. نتیجه این خبر فرار افراد قبیله از ترس مسلمانان و گریختن به سرزمینهای دیگر بود. پس از غنیمتگیری، بَشِیر بن سَعد به همراه یاران خود به محل اجتماع دشمن رفت؛ ولی آنان را در آنجا نیافت و به سوی مدینه بازگشت.
سایت پژوهه، برگرفته از مقاله «سریه بشیر بن سعد»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۵/۱۱۶.