سرور منافقان (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در این مقاله
آیات قرآن مرتبط با سرور
منافقان معرفی می‌شوند.
عوامل سرور منافقان عبارتند
از:
گرفتارى
پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و
مسلمانان به
سختی و مصايب، مايه
سرور و شادمانى منافقان:
«إِنَّما يَسْتَأْذِنُكَ الَّذِينَ لا يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْيَوْمِ الْآخِرِ وَ ارْتابَتْ قُلُوبُهُمْ فَهُمْ فِي رَيْبِهِمْ يَتَرَدَّدُونَ • إِنْ تُصِبْكَ حَسَنَةٌ تَسُؤْهُمْ وَ إِنْ تُصِبْكَ مُصِيبَةٌ يَقُولُوا قَدْ أَخَذْنا أَمْرَنا مِنْ قَبْلُ وَ يَتَوَلَّوْا وَ هُمْ فَرِحُونَ؛
تنها كسانى
از تو اجازه مى‌گيرند كه به خدا و روز بازپسين ايمان ندارند، و دلهايشان با
شک و ترديد آميخته است
از اين رو؛ آنها در ترديد خود سرگردانند.اگر نيكى به تو رسد، آنها را ناراحت مى‌كند؛ و اگر مصيبتى به تو رسد، مى‌گويند: ما تصميم خود را
از پيش گرفته‌ايم. و
از نزد تو باز مى‌گردند در حالى كه خوشحالند.»
خشنودى منافقان، در صورت برخوردارى
از زکات:
«وَ مِنْهُمْ مَنْ يَلْمِزُكَ فِي الصَّدَقاتِ فَإِنْ أُعْطُوا مِنْها رَضُوا وَ إِنْ لَمْ يُعْطَوْا مِنْها إِذا هُمْ يَسْخَطُونَ؛
و در ميان آنها كسانى هستند كه در تقسيم غنايم به تو خرده مى‌گيرند؛ اگر سهمى
از آن غنايم، به آنها داده شود، راضى مى‌شوند؛ و اگر چيزى به آنها داده نشود، خشمگين مى‌شوند؛ (هر چند حقى نداشته باشند).»
بنا بر قولى، مورد آيه، برخى
از منافقان است.
شادمانى منافقان
از تخلّف خود
از جهاد در راه خدا:
«فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ
خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ ... • فَإِنْ رَجَعَكَ اللَّهُ إِلى طائِفَةٍ مِنْهُمْ فَاسْتَأْذَنُوكَ لِلْخُرُوجِ فَقُلْ لَنْ تَخْرُجُوا مَعِيَ أَبَداً وَ لَنْ تُقاتِلُوا مَعِيَ عَدُوًّا إِنَّكُمْ رَضِيتُمْ بِالْقُعُودِ أَوَّلَ مَرَّةٍ فَاقْعُدُوا مَعَ الْخالِفِينَ • وَ إِذا أُنْزِلَتْ سُورَةٌ أَنْ آمِنُوا بِاللَّهِ وَ جاهِدُوا مَعَ رَسُولِهِ اسْتَأْذَنَكَ أُولُوا الطَّوْلِ مِنْهُمْ وَ قالُوا ذَرْنا نَكُنْ مَعَ الْقاعِدِينَ • رَضُوا بِأَنْ يَكُونُوا مَعَ
الْخَوالِفِ وَ طُبِعَ عَلى قُلُوبِهِمْ فَهُمْ لا يَفْقَهُونَ؛
تخلف كنندگان
از جنگ تبوک،
از مخالفت با پيامبر خدا و كناره‌گيرى
از جهاد، خوشحال شدند؛ و خوش نداشتند كه با مال و جان خود، در راه خدا
جهاد كنند؛ ... هرگاه خداوند تو را به سوى
گروهى از آنان بازگرداند، و
از تو اجازه خروج به سوى ميدان
جهاد بخواهند، بگو: هيچ گاه با من خارج نخواهيد شد؛ و هرگز همراه من، با دشمنى نخواهيد جنگيد. شما نخستين بار به كناره‌گيرى
از جهاد راضى شديد، اكنون نيز با
متخلّفان بمانيد. و هنگامى، كه سوره‌اى نازل شود و به آنان دستور دهد كه: به خدا ايمان بياوريد، و همراه پيامبرش
جهاد كنيد افرادى
از آنها (
گروه منافقان) كه توانايى بر
جهاد دارند،
از تو اجازه مى‌خواهند و مى‌گويند: بگذار ما با افراد ناتوان و آنها كه
از جهاد معافند باشيم. (آرى،) آنها راضى شدند كه با واماندگان و افراد ناتوان باشند؛ و بر دلهايشان مهر نهاده شده؛
از اين رو حقايق را درک نمى‌كنند.»
اندک بودن سرور و شادى منافقان
متخلّف از جهاد، در مقابل رنج و
گریه‌های زياد آنان:
«فَرِحَ الْمُخَلَّفُونَ بِمَقْعَدِهِمْ
خِلافَ رَسُولِ اللَّهِ وَ كَرِهُوا أَنْ يُجاهِدُوا بِأَمْوالِهِمْ وَ أَنْفُسِهِمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قالُوا لا تَنْفِرُوا فِي الْحَرِّ قُلْ نارُ جَهَنَّمَ أَشَدُّ حَرًّا لَوْ كانُوا يَفْقَهُونَ • فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلًا وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً جَزاءً بِما كانُوا يَكْسِبُونَ؛
تخلف كنندگان
از جنگ تبوک،
از مخالفت با پيامبر خدا و كناره‌گيرى
از جهاد، خوشحال شدند؛ و خوش نداشتند كه با مال و جان خود، در راه خدا
جهاد كنند؛ و گفتند: در اين
گرما، به سوى ميدان حركت نكنيد. به آنان بگو: آتش دوزخ
از اين سوزان‌تر است! اگر مى‌فهميدند.
از اين رو آنها بايد كمتر بخندند و بسيار بگريند؛ چرا كه آتش
جهنم در انتظارشان است اين، جزاى كارهايى است كه انجام مى‌دادند.»
مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۱۳۳، برگرفته از مقاله «سرور منافقان».
