• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سرانجام باطل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



در متون دینی اوستا
[۱] اوستا، ج‌۱، ص‌۹۲ و ۱۴۷ و ۲۵۳ و ۲۶۲ و ۵۶۵ و ۵۷۵.
، اوپانیشاد
[۲] اوپانیشاد، ج‌۱، ص‌۲۸۳‌-۲۸۵.
، عهد عتیق
[۳] کتاب مقدس، خروج ۵:۹.
[۴] امثال، ۳۰:۳۱.
، عهد جدید
[۵] کتاب مقدس، متی، ۱۵:۱۷.
[۶] فهرس الکتاب المقدس، ص‌۶۱‌-۶۲‌.
و حتی مکاتب مبتنی بر ثنویت
[۷] مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۱۰، «حق و باطل».
نیز باطل سرانجام محکوم به نابودی، و پیروزی از آنِ حق است.



قرآن کریم در آیاتی پرشمار بر نافرجامی باطل تأکید کرده و سرعت زوال و بی‌اثر شدن باطل را از ویژگی‌های ذاتی آن دانسته است، بر این اساس اهل باطل نیز به سرنوشت باطل دچار خواهند شد.


نظام حاکم بر جهان بر مبنای حق بنا شده است:«خَلَقَ السَّموتِ والاَرضَ بِالحَقِّ» و در آن هر موجودی فرمانبردار حق و تسبیح گوی اوست. بر اساس آیه «فَاَمَّا الزَّبَدُ فَیَذهَبُ جُفاءً» باطل که برخلاف این جریان حق‌محور عمل می‌کند، به کنار خواهد افتاد و از سیر وجود و هستی بیرون خواهد رفت. در جهانی که نهایت آن برپایی نظام پاداش و جزا:«لِیَجزِیَ الَّذینَ اَسوا بِما عَمِلوا و یَجزِیَ الَّذینَ اَحسَنوا‌بِالحُسنی» و تحت سیطره خدای احکم الحاکمین است باطل، قطعاً امکان کامروایی نخواهد داشت و نمود آن در مقایسه با حق، تنها نمایش و جرقه‌ای خاموش شدنی خواهد بود
[۲۱] مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۲۷، «حق و باطل».
و از آن‌جا که نظام عالم بر مبنای قانون اسباب و مسببات است و تنها بر اساس اراده افراد و فاعل‌ها استوار نیست، اثر منفی هر باطلی نیز تنها به اهل باطل باز خواهد گشت.
[۲۲] المیزان، ج‌۱۱، ص‌۱۷۶.
چنین است که مکر سوء جز به اهلش باز نمی‌گردد.


قرآن کریم ، حقانیت خداوند و باطل بودن غیر او و بیان برتری و پیروزی حق:«ذلِکَ بِاَنَّ اللّهَ هُوَ الحَقُّ واَنَّ ما یَدعُونَ مِن دونِهِ هُوَ البطِلُ واَنَّ اللّهَ هُوَ العَلیُّ الکَبیر» را به عنوان یک اصل بیان کرده و ناکامی اهل باطل را معلول پیروی آنان از باطل و مشمول این اصل دانسته است:«ذلِکَ بِاَنَّ الَّذینَ کَفَرُوا اتَّبَعُوا البطِل» و تأکید دارد که ممکن است باطل‌ به‌طور موقت چهره حق را بپوشاند؛ ولی نیروی ماندن دائمی ندارد و سرانجام کنار‌می‌رود.
[۲۶] مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۲۸ «حق و باطل».
اصل پیروزی و غلبه حق و محو شدن باطل با تعبیرهایی گوناگون مورد تأکید قرآن است. بخشی از این تعابیر که به صورت فعل مضارع یا ماضی یا جمله اسمیه و نشان وقوع قطعی امر است، از اراده و سنت قطعی الهی از نابودی باطل خبر می‌دهد؛ مانند آیات «و یُریدُ اللّهُ اَن یُحِقَّ الحَقَّ بِکَلِمتِهِ ویَقطَعَ دابِرَ الکفِرین _ لِیُحِقَّ الحَقَّ و یُبطِلَ البطِلَ ولَو کَرِهَ المُجرِمون» که ذیل داستان جنگ بدر آمده است همچنین آیه «و قُل جاءَ الحَقُّ و زَهَقَ البطِلُ اِنَّ البطِلَ کانَ زَهوقا» و آیه «قُل جاءَ الحَقُّ و ما یُبدِئُ البطِلُ و ما یُعید» که بر ثبات و استمرار این سنت الهی تأکید کرده است. آیه «بَل‌نَقذِفُ بِالحَقِّ عَلَی البطِلِ فَیَدمَغُهُ فَاِذا هُوَ‌زاهِقٌ» با تأکید بر این سنت الهی ، قدرت حق و ناچیز بودن و ناتوانی باطل را بیان می‌کند که ممکن است غلبه ظاهری و موقت داشته باشد؛ اما حق یکباره از کمین بیرون می‌آید و آن را نابود می‌کند.
[۳۲] مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۳۴، «حق و باطل».
عباراتی همانند «و لَو کَرِهَ المُجرِمون» و آیاتی که متضمن بیان ناکامی باطل است به ناخوشایندی اهل باطل از این سنت الهی و ضرورت آمادگی مؤمنان برای دفع کید آنان اشاره دارد.


۱. اوستا، ج‌۱، ص‌۹۲ و ۱۴۷ و ۲۵۳ و ۲۶۲ و ۵۶۵ و ۵۷۵.
۲. اوپانیشاد، ج‌۱، ص‌۲۸۳‌-۲۸۵.
۳. کتاب مقدس، خروج ۵:۹.
۴. امثال، ۳۰:۳۱.
۵. کتاب مقدس، متی، ۱۵:۱۷.
۶. فهرس الکتاب المقدس، ص‌۶۱‌-۶۲‌.
۷. مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۱۰، «حق و باطل».
۸. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۸.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۲۶۴.    
۱۰. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۱۸.    
۱۱. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۴- ۳۰.    
۱۲. اعراف/سوره۷، آیه۱۱۹.    
۱۳. فرقان/سوره۲۵، آیه۲۳.    
۱۴. زمر/سوره۳۹، آیه۵.    
۱۵. آل عمران/سوره۳، آیه۸۳‌.    
۱۶. فصّلت/سوره۴۱، آیه۱۱ -۱۲.    
۱۷. رعد/سوره۱۳، آیه۱۷.    
۱۸. نمونه، ج‌۱۰، ص‌۱۷۰.    
۱۹. نجم/سوره۵۳، آیه۳۱.    
۲۰. تین/سوره۹۵، آیه۸.    
۲۱. مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۲۷، «حق و باطل».
۲۲. المیزان، ج‌۱۱، ص‌۱۷۶.
۲۳. فاطر/سوره۳۵، آیه۴۳.    
۲۴. حجّ/سوره۲۲، آیه۶۲.    
۲۵. محمّد/سوره۴۷، آیه۳.    
۲۶. مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۲۸ «حق و باطل».
۲۷. انفال/سوره۸، آیه۸ -۷.    
۲۸. فی ظلال القرآن، ج‌۳، ص‌۱۵۲۳‌-۱۵۲۴.    
۲۹. اسراء/سوره۱۷، آیه۸۱.    
۳۰. سبأ/سوره۳۴، آیه۴۹.    
۳۱. انبیاء/سوره۲۱، آیه۱۸.    
۳۲. مجموعه آثار، ج‌۳، ص‌۴۳۴، «حق و باطل».
۳۳. انفال/سوره۸، آیه۸.    
۳۴. ابراهیم/سوره۱۴، آیه۲۷-۲۵.    
۳۵. صافّات/سوره۳۷، آیه۱۷۱-۱۷۳.    
۳۶. یوسف/سوره۱۲، آیه۲۱.    
۳۷. المیزان، ج‌۲، ص‌۱۸۶.    



دائرةالمعارف قرآن کریم، برگرفته از مقاله«باطل».    


رده‌های این صفحه : قرآن شناسی | موضوعات قرآنی




جعبه ابزار