ستالوزراء بنت عمر منجا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
ستالوزراء بنت عمربن اسع دبن منجّا، بانوی
محدّثه اهل
دمشق در
قرن هفتم و هشتم بود.
وی معروف به وزیره و کنیهاش امعبداللّه بود.
در سال ۶۲۴ متولد شد.
پدرش، قاضی شمسالدین عمر (متوفی ۶۴۱)، مقام
قضا را برعهده داشت و از علمای عصر خود و شیخ
حنبلیان به شمار میآمد.
ستالوزراء در آغاز نزد پدرش تلمذ کرد و پس از آن
مسند شافعی و
صحیح بخاری را نزد ابوعبداللّه زبیدی فراگرفت.
در منابع جز این مطلبی درباره استادان وی نیامده است، اما بهنظر یوسف معتوق،
با توجه به روش محدّثان در سماع
حدیث از مشایخ فراوان، وی استادان دیگری نیز داشته است.
ستالوزراء شاگردان بسیاری داشته است که از جملۀ آنان
ابوعبداللّه ذهبی ، ابنمحب، فخرالدین مصری و
صلاحالدین علائی بودند .
وی را با القاب و اوصافی چون مسنده، دیّنه و صالحه ستودهاند.
ستالوزراء دو بار به حج رفت و چهار بار ازدواج کرد که آخرین همسرش نجمالدین عبدالرحمان شیرازی بود.
وی سفرهای بسیاری داشت و دیگر محدّثان
جهان اسلام برای شنیدن
حدیث نزد او میآمدند.
بیشتر شهرت وی به سبب روایت
صحیح بخاری بود،او بارها این کتاب را در
دمشق و
قاهره روایت کرد.
صفدی
او را آخرین کسی دانسته که
مسند شافعی را روایت کرده است.
ستالعرب در ۷۱۶ در
دمشق وفات یافت و در جامع مظفری در قاسیون به خاک سپرده شد.
(۱) ابنتغری بردی، النجوم الزاهره فی ملوک مصر و قاهره، مصر.
(۲) ابنتغری بردی، المنهل الصافی و المستوفی بعد الوافی، چاپ نبیل محمد عبدالعزیز، ۱۹۹۸.
(۳) ابنحجر عسقلانی، الدرر الکامنه فی اعیان المائه الثامنه، بیروت ۱۴۱۴/۱۹۹۳.
(۴) ابنرجب حنبلی، کتاب الذیل علی طبقات الحنابله، بیروت.
(۵) محمدبن علی ابنطولون، القلائد الجوهریه فی تاریخ الصالحیه، چاپ محمداحمد دهمان، تاریخ مقدمه، ۱۴۰۱.
(۶) عمادالدین ابنکثیر، البدایه و النهایه، چاپ علی شیری، بیروت ۱۴۰۸/۱۹۸۸.
(۷) صلاحالدین صفدی، الوافی بالوفیات، چاپ احمد ارناؤوط و ترکی مصطفی، بیروت ۱۴۲۰/۲۰۰۰.
(۸) صالح یوسف معتوق، جهودالمرأه فی روایه الحدیث، بیروت ۱۴۱۸/۱۹۹۷.
دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «ستالوزراء بنت عمر منجا»، شماره۵۴۴۸.