ستارهپرستی (قرآن)
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در
آیات
قرآن
به
عبادت و پرستش
ستاره
اشاره شده است.
فهرست مندرجات
۱ - معنای
ستاره
پرستی
۲ - عناوین مرتبط
۳ - پانویس
۴ - منبع
۱ - معنای
ستاره
پرستی
[
ویرایش
]
ستاره
به
هر يك از كُرات آسمانى كه در شب مىدرخشد،
[۱]
فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۱۸۳۰، «
ستاره
».
و
ستاره
پرست،
به
آن كه
ستاره
را
ستایش
كند گويند.
[۲]
لغتنامه، ج ۸، ص ۱۱۸۵۸، «
ستاره
».
در اين عنوان آیاتی معرفی میشونذ که در آنها از واژههاى «كوكب»، «شعرى»، «نجم» و «صابئين» استفاده شده است.
۲ - عناوین مرتبط
[
ویرایش
]
ابراهیم و
ستاره
پرستی (
قرآن
)
،
اعتقاد
به
ربوبیت
ستاره
(
قرآن
)
،
بطلان
ستاره
پرستی (
قرآن
)
،
تاریخ
ستاره
پرستی (
قرآن
)
،
مبارزه با
ستاره
پرستی (
قرآن
)
.
۳ - پانویس
[
ویرایش
]
۱.
↑
فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۱۸۳۰، «
ستاره
».
۲.
↑
لغتنامه، ج ۸، ص ۱۱۸۵۸، «
ستاره
».
۴ - منبع
[
ویرایش
]
مرکز فرهنگ و معارف
قرآن
، فرهنگ
قرآن
، ج۱۶، ص۴۹، برگرفته از مقاله «
ستاره
پرستی».
ردههای این صفحه :
ستارگان
|
عبادت
|
موضوعات
قرآنی
ترجمه نوع 1
ترجمه نوع 2
ترجمه نوع 3
جستجوی سریع
درج مطلب
درباره ما
صفحه نخست
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری
ورود به سامانه / ایجاد حساب کاربری
العربیة
|
اردو
|
Türkçe
آخرین مطالب اضافه شده
بحث
مقاله
پیشرفته
نمایش تاریخچه
ویرایش
خواندن
صفحه نخست
درج مطلب
آخرین مطالب اضافه شده
اشتراکگذاری
ایتا
تلگرام
واتساپ
مدرسه فقاهت
کتابخانه
ویکی پرسش
جعبهابزار
صفحه تصادفی
فهرست الفبایی
راهنمای ویکیفقه
راهنمای تصویری