سال 615 هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
سال ۶۱۵ هجری قمری، پانزدهمین سال از قرن ۷ قمری و مصادف با
سال ۵۹۷ هجری شمسی است. در این سال رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: تدارک
جنگ صلیبی پنجم، درخواست کمک
صلیبیان از حاکم
حبشه، درگذشت حاکم
ایوبی مصر و جانشینی پسرش، نزاع بر سر حکومت در بین امرای
ایوبی، درگذشت حاکم اتابکی
موصل و جانشینی پسرش، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور دیگر مانند:
امّ المؤید شعریه و ... .
- درگذشت ملک عادل ابوبکر احمد بن ایوب و جانشینی پسرش ملک کامل. ملک عادل پیش از مرگ، مملکت را میان فرزندانش تقسیم کرد. مصر از آنِ ملک کامل محمد؛ دمشق، قدس، طبریه، اردن و کرک از آنِ ملک معظم عیسی؛ جزیره، میّافارقین، خلاط و توابع، از آنِ ملک اشرف موسی و قلعه جعبر از آنِ حافظ ارسلان شاه شد.
- بزرگ امیران، عمادالدین احمد بن علی معروف به مشطوب با امیران سپاه توافق کردند کامل را خلع و برادرش فائز را جانشین او کنند.
کامل از برادرش، ملک معظم عیسی حاکم دمشق، کمک خواست؛ برادر به مصر آمد. مشطوب را تبعید و الفائز را به سنجار فرستاد و امیران سپاه به اطاعت از ملک کامل تن دادند.
- درگذشت ملک عزالدین مسعود ثانی ابن ارسلان شاه و جانشینی پسر ده ساله‌اش نورالدین ارسلان شاه ثانی و نیابت حاجب بدرالدین لؤلؤ از او. سپس درگذشت نورالدین ثانی و جانشینی برادر سه ساله اش، ناصرالدین محمود، و بقای نیابت لؤلؤ از او.
- ایجاد دانشکده حقوق در دانشگاه پاریس.
- صلیبیان شام به دعوت پادشاه ژان برینی پاسخ مثبت دادند و گروه گروه و در رأس آنان سواران معبد و میهمان نوازان وارد عکا شدند و از آنجا سوار کشتی و به طرف مصر روانه شدند و به کشتی‌هایی که در دمیاط لنگر انداخته بودند، درآمدند تا از طریق نیل وارد قاهره شده و مصر را تصرف کنند. طراح و فرمانده این عملیات پادشاه ژان برینی بود.
- به دعوت پاپ گرگوریوس سوم گروه های از اروپا به این لشکرکشی پیوستند. آنان گروهی از مجارها، اتریشی ها و ناوگان هایی از جنووا، پیزا و مالت بودند که سوارانی از انگلستان و فرانسه بدانان پیوسته بودند.
- صلیبیان از نجاشی، پادشاه حبشه، خواستند برای ضربه به اسلام و مسلمانان با آنان همکاری کند و به حجاز حمله و کعبه را خراب کند.
• امّ المؤید شعریه.
• عزالدین مسعود.
• فتیان شاغوری.
• ملک عادل بن ایوب.
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۳، ص۲۸۹.
