سال 455 هجری قمری
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
در سال چهارصد و پنجاه و پنج هجری قمری، رویدادها و وقایع نظامی و غیرنظامی مختلفی در جهان اسلام رخ داد، مانند: برپایی
دولت بنی دانشمند، درگذشت
طغرل بیگ و به قدرت رسیدن
آلب ارسلان، واگذاری امارت
دمشق به
بدر جمالی، نفوذ قدرت
علی بن محمد صلیحی فرمانروای صنعا بر سراسر
یمن، گسترش
دولت سلجوقیان، حملات نیروهای دریایی اسلام بر «
نورماندی»
ها، شبیخون‌های پادشاهان فرنگ بر ایالت‌های
اندلس، درگذشت برخی از شخصیت‌های مشهور مانند:
احمد بن طاهر و ... .
- درگذشت طغرل بیگ در اصفهان پیش از آن که همسرش دختر خلیفه القائم بامرالله را برای او بیاورند.
- آلب ارسلان، پسر جغری داوود، برادرش سلیمان را برکنار می‌سازد و پس از عمویش طغرل بیگ، به جای او می‌نشیند. این کار با تلاش نظام الملک انجام می‌گیرد.
- آلب ارسلان، دانشمند احمد غازی شمس‌الدین ترکمان را بر شهرهای سیواس اماسیه، توقات، ألبستان، ملاطیه و توابع آن، فرمانروایی داد و دولت دانشمند در سرزمین های شمال شرقی آناتولی تشکیل شد.
- آلب ارسلان، حکومت خراسان را به ارغون می‌سپارد.
- امیر سپاه، بدر جمالی از سوی مستنصر فاطمی فرمانروای دمشق می‌شود.
- علی بن محمد صلیحی، فرمانروای صنعا، نفوذ خود را بر سراسر یمن گسترش می‌دهد.
- زلزله‌هایی در انطاکیه و لاذقی.
- وبای سخت در مصر.
- مردم شهرهای هرات و صغانیان بر آلب ارسلان می‌شورند و او آنان را سرکوب می‌کند.
- آلب ارسلان، همراه پسر ملک شاه از ری به سوی پایگاه های روم در گرجستان روانه می‌شود. او دژها و شهرهایی از جمله شهر «آنی» (که دارای برج و بارو بود) پایتخت ارمنستان را تصرف کرده، به اصفهان باز می‌گردد.
- امیر تمیم بن معز بن بادیس، امیر افریقیه، به ندای مسلمانان جزیره سیسیل پاسخ می‌گوید و یک حمله دریایی به این جزیره به فرماندهی پسرش ایوب سامان می‌دهد که بر نورماندی ها چیره می‌شود و شهرهای پالرمو و جرجنت را تصرف می‌کند.
- رامیرو، پادشاه اراگون به سرقسطه حمله می‌برد. فرمانروای آن، مقتدر بن هود از فرناندو، پادشاه قشتاله کمک می‌خواهد و او با سپاهی به کمک وی می‌شتابد. در جنگ، سپاه رامیرو شکست می‌خورد و خودش کشته می‌شود.
- فرناندو، پادشاه قشتاله بر اشبیلیه حمله می‌برد و معتضد بن عباد به پذیرش صلح و پرداخت خراج ناگزیر می‌شود.
• احمد بن طاهر
• محمد خرقی
• سرقسطی
• طغرل بیگ
عبدالسلام ترمانینی، رویدادهای تاریخ اسلام، ترجمه پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی، ج۲، ص۴۷۳.
