- منوچهر، فرزند قابوس بن وشمگیر، امیرگرگان و طبرستان درگذشت و فرزندش ابوکالیجار انوشیروان به جای او نشست پس از این، محمود سبکتکین غزنوی بر این دو ناحیه استیلا یافت و ابوکالیجار را به عنوان کارگزار خود برآن سامان در ازای پرداخت خراج سالیانه ابقا کرد. - محمود سبکتکین ری را از چنگ حاکمش محمد بن دشمنزار بن کاکویه در آورد و حاکم ری به عمادالدوله دیلمی، پادشاه فارس و اهواز پناه برد. - کشته شدن صالح بن مرداس، بنیانگذار حکومت بنی مرداس در حلب و جانشینی فرزندش نصر و ملقب شدنش به شبل‌الدوله. - محبالدولهرستم، پسر فخرالدوله دیلمی، به باطنیان دامغان می‌پیوندد و رهبری آنان را به دست می‌گیرد. محمود سبکتکین برای جنگ با او لشکری می‌فرستد و او را در پایگاهش محاصره می‌کند و همراه با محاصره شدگان می‌کشد، آن گاه کتاب‌هایش را می‌سوزاند و گوهرهای گرانبها و طلاهای فراوان مجدالدوله را تصاحب می‌کند. - زلزله‌ای شدید در دمشق رخ می دهد و نیمی از شهر را ویران می‌کند و جمعیت بسیاری را می‌کشد.
- احمد بن ینالتکین، جانشین محمود سبکتکین، شهر نرس (از بزرگترین شهرهای هند) را فتح کرد. - حسان بن جراح، رئیس قبیله طی، وَسْنان بن علیّان، امیر بنی کلاب و صالح بن مرداس، فرمانروای حلب، برای بیرون راندن فاطمیان از شام و تقسیم آن میان خودشان متحد می‌شوند و در این زمینه از امپراتورِ بیزانس می‌خواهند آنان را یاری دهد، ولی امپراتور از یاری آنان خودداری می‌کند. این خبر به ظاهر فاطمی می رسد. او لشکری به سرداری انوشتکینِ دزبری، امیر دمشق، آماده می کند و راهی جنگ با آنان می‌شود. دو لشکر در مکانی به نام «اقحوانه» نزدیک طبریه با هم درگیر می‌شوند و انوشتکین آن‌ها را شکست داده، به عقب می‌راند. در این نبرد، صالح بن مرداس کشته می‌شود و حسان بن جراح نیز از معرکه می‌گریزد و به روم پناهنده می‌شود.
